Rzym: list Superiora Generalnego z okazji 193. rocznicy zatwierdzenia przez Kościół reguły zakonnej oblatów

List Superiora Generalnego do całego Zgromadzenia z okazji 17 lutego 2019 roku

Drodzy bracia oblaci oraz siostry i bracia żyjący oblackim charyzmatem,

wszystkim wam życzę dobrego święta! Dzisiaj świętujemy 193. rocznicę zatwierdzenia przez papieża Leona XII naszych Konstytucji i Reguł. Zgodnie z naszą oblacką tradycją dziękujemy za dar naszego powołania, które jest powodem dziękczynienia i radości.

Za kilka dni papież Franciszek spotka się z przewodniczącymi konferencji episkopatów, aby wspólnie podjąć działanie i stawić czoła naszym zaniedbaniom oraz uczciwie i ze współczuciem podjąć kwestię nadużyć seksualnych popełnionych wobec nieletnich i bezbronnych dorosłych, a także tendencji do zbyt częstego zaprzeczania lub ukrywania tej strasznej przemocy.

20 sierpnia 2018 roku, w swoim liście do ludu Bożego, do nas wszystkich kieruje Papież bardzo wyraźne wezwanie: Wymiar i wielkość wydarzeń wymaga przyjęcia odpowiedzialności w sposób globalny i wspólnotowy. Chociaż ważne i konieczne jest, aby w każdym procesie nawrócenia uświadomić sobie to, co się zdarzyło, to jednak samo w sobie to nie wystarcza. Dziś jako lud Boży jesteśmy wezwani, by wziąć na siebie ból naszych braci zranionych na ciele i na duszy. Jeśli w przeszłości naszym sposobem reakcji mogło być zaniedbanie, to dzisiaj chcemy, aby solidarność, rozumiana w swoim najgłębszym i wymagającym znaczeniu stała się naszym sposobem tworzenia historii aktualnej i przyszłej.

W 2010 i ponownie w 2016 roku najwyższa władza w Zgromadzeniu – Kapituła Generalna – wezwała wszystkich wyższych przełożonych jurysdykcji do większej odpowiedzialności, przejrzystości i zaangażowania, aby we wszystkich miejscach naszej posługi i we wszystkich naszych domach stworzyć bezpieczne środowisko dla dzieci, młodzieży i bezbronnych dorosłych.  Każda jurysdykcja powinna dysponować prewencyjną strategią, aby w naszych parafiach, szkołach, internatach, w naszych miejscach pracy i w oblackich wspólnotach zadbać o szacunek i ochronę tych, którzy zwracają się do nas w ramach naszej posługi. Ta strategia musi także zawierać procedury postępowania w przypadku skargi przeciwko jakiemuś oblatowi, pracownikowi czy wolontariuszowi w miejscach lub domach naszej posługi. W każdej jurysdykcji kompetentna administracja regularnie musi weryfikować zasady, dobrze je znać i stosować w praktyce.

Dokument ostatniego synodu o młodzieży, rozeznaniu i powołaniu w szerszej perspektywie ukazuje zagadnienie nadużyć seksualnych. Istnieją różne rodzaje nadużyć: władzy, gospodarcze, sumienia, seksualne. Oczywiste jest zadanie wykorzenienia tych form sprawowania władzy, na które owe nadużycia się nakładają, oraz przeciwdziałanie brakowi odpowiedzialności i przejrzystości, jakie miały miejsce w zajmowaniu się wieloma przypadkami. Pragnienie panowania, brak dialogu i przejrzystości, formy podwójnego życia, pustka duchowa, a także kruchość psychiczna są przestrzenią, na której kwitnie demoralizacja. (Dokument końcowy synodu o młodzieży, nr 30). Uznajemy, że bardzo niszczącą formą wykorzystania władzy jest klerykalizm.

Zarząd centralny skorzysta ze specjalistów w dziedzinie zapobiegania nadużyciom, którzy w raz z nami będą pracować podczas najbliższej sesji plenarnej na przełomie kwietnia i maja. Musimy lepiej poznać rzeczywistość nadużyć seksualnych popełnionych wobec nieletnich i bezbronnych dorosłych oraz nauczyć się, jak wesprzeć całe Zgromadzenie i podwoić wysiłki w celu stworzenia bezpiecznych środowisk. W lipcu, w ramach spotkania międzykapitulnego, jeden pełny dzień zostanie poświęcony temu zagadnieniu, aby wszystkim przełożonym Zgromadzenia pomóc zrozumieć oraz konstruktywnie odpowiedzieć na podstawową kwestię o ochronę nieletnich i bezbronnych dorosłych we wszystkich naszych domach i miejscach naszej posługi.

Jeśli nawet poruszanie tego tematu nie jest przyjemne przy okazji naszego święta, to uważam, że jest ono sercem nawrócenia i wezwaniem do świętości, jakie Eugeniusz de Mazenod skierował do nas w Przedmowie z 1825 roku. On był sługą miłosierdzia, a jego serce płonęło gorliwością o godność ubogich i bezbronnych. On chciałby, abyśmy zrobili wszystko, co możliwe i jak najlepiej, aby stworzyć bezpieczne środowiska dla tych, którzy do nas przychodzą.

Jezus przyjmował dzieci, brał je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je z wielką miłością i wolnością (Mk 10, 16). Niech ta piękna i czuła postawa między pasterzami i dziećmi zostanie uzdrowiona i chroniona dzięki naszej prawości i odpowiedzialnemu zachowaniu. Prośmy Maryję Niepokalaną, aby nam pomagała w dzieleniu bólu naszych braci zranionych na ciele i na duchu. (List papieża Franciszka).

Dobrego święta!

Wasz brat w Jezusie Chrystusie i Maryi Niepokalanej

o. Louis Lougen OMI

Superior generalny

(tłum. o. Roman Tyczyński OMI)