BISKUP MIEJSCA CHWALI BRUNONA GUIGUESA I JEGO WSPÓLNOTĘ ZA ICH POSTĘPOWANIE I ICH DOBRĄ POSŁUGĘ.

Sukces misji oblackiej w dużej mierze zależy od dobrej woli miejscowego biskupa. Eugeniusz przypomina o wadze tego faktu ojcu Guigesowi i jego wspólnocie z Notre-Dame-de-l’Osier.

Nigdy nie będzie mógł ojciec okazać za dużo wdzięczności Jego Eks­celencji biskupowi Grenoble, który pod ojca adresem przekazał tyle uprzej­mości. Niech ojciec zawsze utrzymuje z nim relacje oparte na zaufaniu, jego dobroć doceni je, i niech ojciec postara się mu udowodnić, że w jego diecezji nie ma księży bardziej mu oddanych niż ojciec. Nie wystarczy być takim, trzeba postępować tak, żeby on o tym wiedział. Jest mu ojciec wi­nien takie pocieszenie.

List do ojca Bruno Guiguesa, 10.10.1834, w: EO I, t. VIII, nr 490.

Pisząc do ojca Auberta Eugeniusz z patosem wypowiada się o sukcesach wspólnoty z l’Osier, która potrafiła utrzymywać tak dobre relacje z biskupem z Grenoble.

Guigues opisał mi wielce pocieszające rzeczy o stanowisku jego wspólnoty wobec księdza biskupa Grenoble, który ogromnie chwalił jego i jego współbraci przed całym duchowieństwem zgrupowanym na rekolek­cjach. Nawet dał im carte blanche na pójście do nowicjatu, gdyby tego chcieli. To naprawdę cudowne!

List do Kazimierza Auberta, 11.10.1834, w: EO I, t. VIII, nr 491.