31 października 2019
This is a custom heading element.
JEŚLI NIE MOGĘ CIĘ ZBYTNIO POCIESZYĆ CZY DODAĆ ODWAGI PRZEZ MOJĄ OBECNOŚCIĄ TO CHOĆBY SŁOWAMI.
Rolą Eugeniusza jako Superiora Generalnego było czuwanie nad tymi, którzy zostali mu powierzeni, żyjąc duchem powołania i w świetle otrzymanego charyzmatu. To zakładało, aby wspierał tych, którzy mieli trudności, aby dostosować się do niego.
W liście do ojca Hipolita Courtèsa, przełożonego wspólnoty w Aix, który był dręczony przez biskupa i władze diecezji, napisał:
Z dnia na dzień czekałem, drogi synu, na twój list, by ci odpisać. Czuję, że w twojej sytuacji nie mogę cię zbytnio pocieszyć czy dodać odwagi, chyba że byłbym na miejscu. Teraz więc muszą wystarczyć słowa. Któż by przypuszczał, że po dwudziestu pięciu latach wytężonej pracy i poświęcenia znajdziemy się na pozycji błagającego, który czeka na ułaskawienie i prosi, żeby go nie wieszali? Ten stan rzeczy nie może długo trwać, ale trzeba zastosować maksymę ognia M. Emery’ego: „należy wykazać się dużą dozą cierpliwości, aby osiągnąć cel”. Mój dawny przełożony często wprowadzał w życie tę maksymę — jest ona bardzo mądra. Chociaż kłóci się trochę z moim charakterem, zaklinam cię, zastosuj ją, powiem więcej: pogratuluję ci, jeśli postąpisz zgodnie z nią. Opatrzność zsyła nam zmartwienia, które nas hartują. Zaledwie z jednej strony się polepszyło, to z drugiej – prawdziwa wojna! Zaczekajmy…
To czas, aby wspólnota umocniła się w ufnej nadziei:
Nie martw się na zapas. Dosyć ma dzień swojej biedy. Przeciwności są potrzebne. Ufam, że po nich przyjdzie czas na dobrą nowinę. Powtarzam raz jeszcze: zbierz swoją małą wspólnotę, zaleć jej w moim imieniu, aby dołożyła starań w modlitwie, zło dobrem zwyciężycie, będziecie radować się tą odrobiną poniżenia, porzucicie wszelką ambicję, nie mówię osobistą, nie sądzę, że mogliby być tacy pośród was, lecz cielesną. Gdy dobry Bóg zażyczy sobie, abyście kroczyli tą drogą, będziecie woleli upokorzenie niż chwałę. Nie dajcie się zwieść, postępować inaczej byłoby czystą iluzją.
List do Hipolita Courtèsa, 08.06.1836, w: EO I, t. VIII, nr 576.
