5 grudnia 2019

This is a custom heading element.

5 grudnia 2019

NAMASZCZENIE, KTÓRE JEST DANE TYLKO TYM, KTÓRZY GŁOSZĄ JEZUSA CHRYSTUSA I TO UKRZYŻOWANEGO.

Eugeniusz był utalentowanym i odnoszącym sukcesy kaznodzieją. Celem założenia misjonarzy oblatów było głoszenie Ewangelii najbardziej opuszczonym. W wielu jego pismach spotykamy teksty, w których zwraca uwagę na fakt, że misjonarze w szczególny sposób dbają o tę posługę i czuwają, aby jej źródłem była ich osobista i wspólnotowa relacja z Bogiem.

W dzienniku regularnie krytycznie ocenia niektórych mówców przybywających do Marsylii, którzy jako przygodni kaznodzieje wygłaszają okolicznościowe kazania. Eugeniusz miał wysokie standardy przepowiadania i nie miał czasu na często wygłaszane komunały.

Wieczorem poszedłem wysłuchać kazania ks. Dufêtre’a w St-Martin. Głosił on o religii kazanie, które nie miało nic naprawdę niezwykłego. Rozumie się w jego głosie donośnym i mocnym, że będzie mógł wystarczyć obietnicom, które zrobił, głosić kazania dwa razy dziennie, nawet bez narażania się na poświęcenie swego życia, jak ogłosił, że jest gotów zrobić dla dobrych marsylczyków, że teraz trzeba się przyzwyczaić do słuchania schlebiania przez wszystkich kaznodziejów, którzy wstępują na ambonę w Marsylii.

Dziennik Eugeniusza de Mazenoda, 12.02.1837, w: EO I, t. XVIII.

Tydzień później ocenia kolejnego wędrownego kaznodzieję

Poszedłem na kazanie księdza Clerca w St-Cannnat. Jego mowa o ludzkim szacunku, bardziej filozoficzna niż chrześcijańska, nie mogła być zrozumiana przez jego słuchaczy złożonych z dobrych kobiet i małej liczby mężczyzn bez wykształcenia. Niech Bóg broni, żeby wszyscy kaznodzieje głosili kazania w ten sposób. Temu ostatniemu nie brakuje talentu ani logiki, lecz namaszczenia, które jest udzielane tylko tym, którzy głoszą Jezusa Chrystusa „i to ukrzyżowanego” w inny sposób niż retorzy robiliby w pogańskim Rzymie albo w Atenach.

Dziennik Eugeniusza de Mazenoda, 19.02.1837, w: EO I, t. XVIII.

 

Co ludzie mówią o naszym głoszeniu i dziełach miłosierdzia: czy widzą, że mówimy i działamy patrząc oczyma Chrystusa ukrzyżowanego?