22 stycznia 2020
This is a custom heading element.
OD STÓP OŁTARZA WYRUSZALI NA NOWE PODBOJE.
Rocznica zatwierdzenia instytutu przez Stolicą Świętą… Bezpośrednio potem w mojej obecności odbyło się odnowienie przepisane przez kapitułę przez wszystkich kapłanów i oblatów. Nowicjusze byli obecni na ceremonii. W miarę jak zrobiono swoje odnowienie na kolanach przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, trzymając świecę w ręce, powstaje się i idzie wokół ołtarza.
Począwszy od papieskiej aprobaty 17 lutego 1826 roku oblaci zawsze w tym dniu odnawiali swoje śluby.
Ceremonia nie była tego ranka tak uroczysta, jak jest zawsze, ale wzruszająca, mógłbym dodać jeszcze, jak jest zawsze. To jest uczucie, którego udzielano sobie wzajemnie, gdy wszyscy znajdowali się w sali wspólnoty.
Misjonarze i ich współpracownicy wychwalali Jezusa Zbawiciela za ich sukcesy podczas misji i prosili o błogosławieństwo w dalszej posłudze.
Tym, co było szczególnego i przed zauważeniem czego nie mogłem się powstrzymać w krótkiej przemowie, którą mam zwyczaj zrobić w podobnym dniu, było to, co od podstawy ołtarza miało wyjść o nowych zdobyczach tych samych, którzy przyszli złożyć swoje dziękczynienia za podziwu godne sukcesy misji. Jakich błogosławieństw bowiem nie zebrali oni na misjach, które niedawno się skończyły w Fontvieille i w Entraigues! Pan będzie towarzyszył swoim wysłańcom do Maussane i do Mane i On będzie błogosławił ich prace, tak jak zawsze błogosławił te wszystkie, których podjęliśmy się w Jego imieniu.
Dziennik, 17.02.1837, w: EO I, t. XVIII.
Codziennie jesteśmy zaproszeni, aby wszystkie nasze sukcesy powierzać Zbawicielowi i odnawiać naszą ufność w Jego obecność, kiedy nam towarzyszy w trudnych momentach.
