25 lutego 2020
This is a custom heading element.
DZIĘKI NIM MUSZĘ ZABIEGAĆ O WŁASNE ZBAWIENIE, WRAZ Z NIMI MUSZĘ OSIĄGNĄĆ ZBAWIENIE.
Kiedy Eugeniusz medytuje nad swoją odpowiedzialnością, troską o zbawienie tych, którzy zostali mu powierzeni, ukazuje postawę, którą chciał zaszczepić w swoich misjonarzach.
Moje zabiegi nie powinny się ograniczać do nabycia najważniejszych cnót. Uważnie muszę zastanowić się nad tym, czym zostałem obarczony, a co ma związek z moimi owieczkami, które Najwyższy Pasterz zechciał mi powierzyć. Dzięki nim muszę zabiegać o własne zbawienie, wraz z nimi muszę osiągnąć zbawienie. Przynajmniej powinienem móc dać świadectwo, że zrobiłem wszystko, co ode mnie zależało, aby je pouczyć, zachęcać, odwracać od zła, zachęcać do praktykowania cnoty, być dla nich przykładem we wszelkiego rodzaju dziełach dobroczynnych, aby w końcu dostarczyć im wszelkich środków zapewniających zbawienie i w ten sposób przeprowadzić je z ziemskiej owczarni, gdzie Bóg powierzył je mojej łasce pasterskiej, do nieba, gdzie powinniśmy się zjednoczyć na łonie Boga.
W sumie chodzi jedynie o to, aby podobać się Bogu i godnie pełnić urząd, jaki został mi wyznaczony.
Rekolekcje przygotowujące do objęcia stolicy biskupiej w Marsylii, maj 1837, w: EO I, t. XV, nr 185.
Tę pasterską postawą, aby uczynić wszystko dla dobra tych, którzy zostali nam powierzeni mogą żyć wszyscy członkowie mazenodowskiej rodziny.
