Duchowość oblacka: Codzienny różaniec jest częścią oblackiej reguły. Do końca XIX wieku misjonarze domawiali aż 18 tajemnic
This is a custom heading element.
Jedną z praktyk pobożnościowych wpisanych w oblacki charyzmat jest odmawianie modlitwy różańcowej. Konstytucja 36. misjonarzy Niepokalanej podkreśla:
W zjednoczeniu z Maryją Niepokalaną, wierną Służebnicą Pana, prowadzeni przez Ducha Świętego będą pogłębiać swoją zażyłość z Chrystusem. Z Nią będą rozważać tajemnice Wcielonego Słowa, szczególnie w modlitwie różańcowej.
15 sierpnia 1951 roku o. Léo Deschâtelets OMI sprecyzował bardzo wymownie cel oblackiego charyzmatu:
Stać się oblatem Maryi Niepokalanej, to znaczy […] w pewnym sensie wcielić się w Maryję, aby z Nią rodzić Jezusa w duszach, nauczając słowem i przykładem, kim jest Chrystus.
Zobacz: [Mój różaniec – świadectwo zakonnika]
Intuicja Założyciela i generałów Zgromadzenia znalazła swoje odzwierciedlenie w nauczaniu św. Jana Pawła II, który w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae podkreślał, że modlitwa różańcowa nie jest modlitwą recetatywną, ale kontemplacyjną. Każda dziesiątka stanowi zatem przestrzeń czasu, w której – oczyma Maryi – wpatrujemy się w kolejną tajemnicę życia Chrystusa. Nie chodzi zatem tyle o słowa, ale o serce. Stąd różaniec jest bardziej chrystocentryczny niż maryjny.
Co ciekawe, aż do końca XIX wieku oblaci Maryi Niepokalanej odmawiali codziennie 18. tajemnic różańcowych. Do każdej z trzech części (radosna, bolesna, chwalebna – tajemnice światła dołączył do różańca św. Jan Paweł II) dodano po jednej tajemnicy:
- przed piątą tajemnicą radosną rozważano adorację Jezusa przez aniołów, pasterzy i mędrców;
- przed piątą tajemnicą bolesną medytowano tajemnicę o Jezusie znieważanym;
- przed piątą tajemnicą chwalebną kontemplowano Jezusa, który zasiada po prawicy Ojca;
W ten sposób odmawiano różaniec aż do kapituły generalnej w 1893 roku.
W pierwszych latach formacji przypominano, że:
Głównym nabożeństwem ku Jej czci jest różaniec odmawiany wspólnie. Musimy więc lubić to ćwiczenie, oddawać mu się z serdecznym nabożeństwem, starać się wywiązywać z niego jak najtroskliwiej. Przez nie będziemy spłacać dług miłości wobec Maryi.
Dziś różaniec stanowi codzienną praktykę pobożnościową każdego misjonarza oblata Maryi.
(pg)
