2 listopada 2020
This is a custom heading element.
ŚMIERĆ NASZEGO UKOCHANEGO BRATA BYŁA ŚMIERCIĄ ŚWIĘTEGO.
20 maja Eugeniusz napisał w swoim dzienniku:
Jak wielki ból odczułem, usłyszawszy, że o. Albini znajduje się znowu w stanie krytycznym. Sam nie wiem, co mam robić. Po cudownym pierwszym uzdrowieniu znowu grożące niebezpieczeństwo; czy nie należałoby po raz drugi atakować niebo? Duszę mam zbolałą, a serce rozdarte.
Dziennik, 20.05.1839, w: EO I, t. XX.
Ojciec Albini zawsze był uważany świętym za życia. Gdy Eugeniusza powiadomiono o jego śmierci, w swoim dzienniku napisał:
Zamiast modlić się za o. Albiniego trzeba mi raczej wzywać jego wstawiennictwa. Tak uczyniłem. Jednak dziś rano spłaciłem święty dług, ofiarując za niego mszę świętą, co uczynię też jutro i pojutrze.
Dziennik, 27.05.1839, w: EO I, t. XX.
Śmierć naszego ukochanego brata była śmiercią świętego. Błogosławiony, dołączamy go do wspólnoty będącej już w niebie. O Boże, jak ona jest liczna i jacy oblaci zostali nam zabrani! Rzecz dziwna jestem z tym bardziej pogodzony, niż się tego spodziewałem. Niewątpliwie tę łaskę wyprosił mi nasz święty brat. Oby zlitował się nad krajem, jaki mu przypadł w udziale, to jego posługa przygotowała ten kraj do nawrócenia.
Dziennik, 29.05.1839, w: EO I, t. XX.
Proces beatyfikacyjny Czcigodnego Sługi Bożego jest ukończony, teraz oczekuje się na cud.
Zob.: https://www.omiworld.org/fr/lemma/albini-charles-dominique-fr/
