21 lipca 2021

POCZĄTKI PROWINCJI ANGLO-IRLANDZKIEJ

W poprzednich rozważaniach skupiliśmy się na misjach w Kanadzie, ale misjonarska gorliwość równolegle ogarniała także Anglię i Irlandię (zob. Rozważania http://www.eugenedemazenod.net/fra/?p=3923). Ojciec Yvon Beaudoin podaje nam kilka szczegółów:

W maju, kilka tygodni przed decyzją o przyjęciu misji w Kanadzie, nadarzyła się okazja, aby do Anglii wysłać ojca Daly, aby na miejscu ocenić możliwości otwarcia domu. W swoim dzienniku z 15 i 16 lipca 1841 roku biskup de Mazenod wyjaśnia, że celem podróży było zbadać miejscowy teren i założyć dom misjonarzy naszego Zgromadzenia, których zadaniem byłoby poświęcić się nawracaniu heretyckich Anglików. Jeśli zaś zajdzie potrzeba i pozwoli na to liczba misjonarzy, wyruszą do krajów kolonialnych lub nowo zdobytych regionów Ameryki czy nawet do jakiejkolwiek części świata.

(Situation de l’Eglise en Angleterre, por. Encadré nr 2, s. 42).

Jeśli już wyznacza szeroki program apostolski odnośnie przyszłego domu, Założyciel ma nadzieję na pozyskanie powołań w Irlandii. Ojciec Daly w tej materii musiał otrzymać ścisłe polecenia. Głosił kazania w kilku kościołach Londynu, w seminarium Oscott koło Birmingham, następnie udał się do Irlandii, gdzie spotkał się z biskupami zebranymi w seminarium w Maynooth. Uzyskał pozwolenie na działalność powołaniową i pod koniec 1841 roku do Marsylii posłał siedmiu postulantów, czasowo powierzonych ojcu Aubertowi, miał nadzieję, że otwarcie nowego domu nie będzie stanowić problemu.

Biskup de Mazenod zrozumiał, że należało wykorzystać tę chwilę łaski i jak najszybciej posłać zaufanego i znającego angielski człowieka. Wybór z jednej strony był prosty, gdyż wszystkie warunki spełniał jedynie ojciec Casimir Aubert. Z drugiej strony jednak był trudny do wykonania, gdyż doszło do rozłąki ze swoim sekretarzem i powiernikiem.

W połowie lipca 1842 roku Aubert wyjechał z Marsylii, odwiedził odpowiedzialnych za Dzieło Rozkrzewiania Wiary w Lyonie i w Paryżu. W tym mieście poszedł poprosić o błogosławieństwo internuncjusza Garibaldiego, który nadał mu tytuł doktora teologii i przekazał list polecający dla arcybiskupa Dublinu Murraya.

8 sierpnia, po przyjeździe do Dublina ojciec Aubert został serdecznie przyjęty przez arcybiskupa i burmistrza miasta Daniela O’Connella. Ten ostatni przyjął szkaplerz Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i obiecał, że będzie wspierał dom oblacki. Biskupi ze swojej strony pozwolili na prowadzenie działalności powołaniowej (https://www.omiworld.org/wp-content/uploads/II-05-Casimir-Aubert-O.M.I.pdf)

Marzeniem Eugeniusza było pozyskanie powołań z kręgu języka angielskiego, aby móc posyłać misjonarzy do Kanady i innych krajów, gdzie mówiono po angielsku.