4 sierpnia 2021

BEZ WĄTPIENIA MUSZĄ PRACOWAĆ, ALE MUSZĄ TAKŻE MODLIĆ SIĘ I ZAPOZNAĆ Z OBOWIĄZKAMI ŻYCIA ZAKONNEGO

To, co Eugeniusz de Mazenod powiedział o braciach zakonnych, odnosi się także do każdego powołania w rodzinie mazenodowskiej:

Odpowiadam, że zawsze uważałem za niesprawiedliwe zajmowanie pracą od rana do wieczora ludzi, którzy przyszli do nas, by być zakonnikami. Bez wątpienia muszą oni pracować, ale muszą także modlić się i zapoznać z obowiązkami życia zakonnego. To nie są zwykli robotnicy, nie mogą być traktowani jak najemni służący, którym płaci się, aby pracowali cały dzień. Nasi bracia zakonni muszą być obecni na modlitwie… 

List do Josepha Vincensa, 08.12.1842, w: EO I, t. IX, nr 783.

Następnie podaje listę wspólnotowych modlitw, ćwiczeń duchowych, w których powinni uczestniczyć wszyscy członkowie wspólnoty.

Oto, co dzisiaj nakazuje oblacka reguła: Bracia oblaci mają udział w jedynym kapłaństwie Chrystusa. Są wezwani, aby na swój sposób współpracować w pojednaniu wszystkiego w Nim (por. Kol 1,20). Przez swoją konsekrację zakonną dają świadectwo życia całkowicie inspirowanego Ewangelią (R 7c).

Ojciec Jetté, komentując Regułę, powiedział: W porównaniu z początkami Zgromadzenia powołanie brata uległo znacznej ewolucji. Bardzo krótko można by ją było streścić tak: z czasowego pomocnika kapłana brat stał się jego towarzyszem w apostolskiej posłudze…  

Brat nie jest już uważany za tego, który w pierwszym rzędzie jest do usług kapłana po to, aby go odciążyć od zdań materialnych i w ten sposób umożliwić mu większą swobodę w wypełnianiu zadań duszpasterskich, lecz jest uważany za „męża apostolskiego”, który towarzyszy kapłanowi i na swój sposób jest zaangażowany w dzieło ewangelizacji. W tym dziele ma zleconą mu przez Kościół za pośrednictwem Zgromadzenia właściwą sobie posługę. Może nią być usługa techniczna, zawodowa lub pastoralna stosownie do potrzeb środowiska, zdolności i przygotowania poszczególnych osób. 

Reguła 7 ustala najpierw duchowy fundament apostolskiego powołania brata: „Bracia oblaci mają udział w jedynym kapłaństwie Chrystusa. Są wezwani, aby na swój sposób współpracować w pojednaniu wszystkiego w Nim (por. Kol 1,20). F. Jetté, Mąż apostolski, komentarz do Reguły 7.

Chciałbym posunąć się dalej i sparafrazować te same słowa, odnosząc je do mazenodowskiej rodziny: Czy te posługi nie są posłaniem, jakie stowarzyszeni otrzymali jako misję, którą jako świeccy powinni wypełnić w Kościele?

Te słowa przypominają nam o naszej odpowiedzialności jako mazenodowskiej rodziny, aby być misjonarzami, poznawać charyzmat i zgodnie z naszymi możliwościami rozwijać się zarówno na płaszczyźnie ludzkiej jak i duchowej.