13 października 2022

NIECH OJCIEC ZŁOŻY SWĄ UFNOŚĆ W TYM, W KTÓREGO IMIENIU ZOSTAŁ OJCIEC POSŁANY

Bogaty Anglik, Ambrose Phillips, był właścicielem dworku Grace Dieu w hrabstwie Leicester w Anglii. Wykorzystał go jako centrum, z którego księża mogliby podejmować ewangelizację i nawracanie okolicznych wsi. W 1845 roku zaprosił oblatów do założenia tam wspólnoty. Eugeniusz mianował przełożonym 32-letniego ojca Frederica Perrona. Był księdzem zaledwie od 6 lat i Eugeniusz napisał do niego, aby zachęcić go w jego odpowiedzialności za założenie nowej misji.

Niech ojciec złoży swą ufność w Tym, w którego imieniu został ojciec posłany, i niech ojciec będzie pewny, że On pobłogosławi ojca posłuszeństwo i rozleje najobfitsze łaski na dzieła ojca posługi…

W tak wielu swoich listach Eugeniusz stale powtarza, że jedynym źródłem wskazówek w każdej wspólnocie i misji musi być Reguła oblacka, która jest zastosowaniem Ewangelii zgodnie z otrzymanym charyzmatem.

Przede wszystkim niech ojciec z największą troską przylgnie do tego, co nakazują nasze Konstytucje i Reguły. W księdze, w której zostały zapisane, ma ojciec pewnego i wiernego doradcę, u którego przy każdej okazji może ojciec zasięgać rady, a jego rady zawsze będą ojca prowadziły, aby czynić to, co jest najmilsze Bogu i najpożyteczniejsze dla ojca i dla innych.

Następnie spotykamy się z innym ulubionym wyrażeniem Eugeniusza dotyczącym misji: niech piękna woń Jezusa rozchodzi się z twojej wspólnoty na wszystkich, których ewangelizujesz.

Niech w domu króluje porządek i regularność, a przyjemna woń cnót Jezusa Chrystusa niech roznosi się wokół miejsc, w których ojciec mieszka.

List do ojca Frédérica Perrona w Grace Dieu, Anglia, 25.08.1845, w: PO I, t. III, nr 11.

„Jesteśmy bowiem miłą Bogu wonnością Chrystusa zarówno dla tych, którzy dostępują zbawienia, jak i dla tych, którzy idą na zatracenie” (2 Kor 2,15).