Bp Andrzej Czaja: „My mamy bezpośrednią służbę pełnić wobec człowieka”

W opolskiej oblackiej parafii pw. św. Jana Pawła II rozpoczęły się uroczystości odpustowe. Celebracje rozpoczęła pielgrzymka przedstawicieli służby zdrowia z diecezji opolskiej. Modlitwie przewodniczył ordynariusz diecezji – bp Andrzej Czaja. W koncelebrze stanęli duszpasterze środowisk medycznych, w tym o. Krzysztof Nering OMI – kapelan szpitala MSWiA w Opolu. W kaplicy przy ul. Witosa zgromadzili się przedstawiciele środowisk medycznych, aby prosić o błogosławieństwo za wstawiennictwem św. Łukasza, św. Jana Pawła II oraz bł. Hanny Chrzanowskiej.

Dzisiaj w tej Mszy świętej chcemy wyrażać naszą wdzięczność wszystkim pracownikom służby zdrowia, prosić dla nich o potrzebne łaski. Chcemy także pamiętać o wszystkich chorych, cierpiących, szczególnie o chorych pracownikach służby zdrowia, jak również chcemy modlić się za tych, którzy odeszli do wieczności – mówił w słowie powitania ks. Piotr Białos – Diecezjalny Duszpasterz Służby Zdrowia Diecezji Opolskiej.

Nawiązując do słów św. Jana Pawła II i podkreślając, że uczestnicy znajdują się w świątyni jemu poświęconej, wskazywał na słowa papieża-Polaka skierowane do środowisk medycznych, w których stwierdził, że pochylanie się nad ludźmi cierpiącymi jest pochylaniem się nad cierpiącym Chrystusem.

W homilii pasterz Kościoła opolskiego nawiązał do liturgii słowa, konkretnie do listu św. Pawła do Efezjan. Skupił się na darze łaski, wskazując, że jest ona pochylaniem się Boga nad człowiekiem.

Łaska to jest postawa Boga względem człowieka. To jest pochylenie się Boga nad człowiekiem, od hebrajskiego słowa „hannan” – „pochylać się nad kimś w dole”. Pan Bóg się głęboko pochylił nad nami, nad każdym z nas i ogarnął swą miłością – wskazywał.

Biskup Czaja przypomniał, że w swej naturze ludzkiej zostaliśmy różnie przez Boga obdarowani.

Mówi święty Paweł o różnych formach obdarowania, które są u podstaw posług. Jednych ustanowił apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami, nauczycielami. Można też dalej jeszcze pociągnąć: inni pośród nas są lekarzami, inni pielęgniarkami, inni jeszcze zajmują się wieloma innymi rzeczami w świecie. Dawniej było wyraźne rozróżnienie – ludzie, którzy podejmują w tym świecie różne funkcje, zadania celem realizacji tego Bożego wezwania z raju po grzechu: czynić sobie ziemię poddaną – właśnie w imieniu Boga zarządzać tą ziemią – mówimy tutaj o zawodach, a gdy chodzi o te formy posługi, które właściwie są służbą człowiekowi, czyli temu, który jest koroną stworzenia, mówiło się o powołaniu – mówił hierarcha. – Stąd myślę, że musimy być tego świadomi. Inaczej niewątpliwie wygląda to zaangażowanie lekarza, pielęgniarki, nauczyciela, księdza w tym czynieniu sobie ziemi poddanej. My mamy bezpośrednią służbę pełnić wobec człowieka.

Przywołując słowa św. Ireneusza z Lyonu, wskazał, że człowiek stanowi szczególne dobro Boga.

Służba zdrowia to służba cierpiącemu Chrystusowi, który jest pierwowzorem wszelkiego stworzenia. To wielkie więc wyniesienie, obdarowanie, wielka godność: być wezwanym do tego, aby bezpośrednio służyć człowiekowi na ziemi. Posługa kapłańska, posługa lekarza, posługa nauczyciela, pielęgniarki. To jest właśnie ten poziom odpowiedzialności.

Pasterz Kościoła opolskiego podkreślał jednocześnie, że od dnia chrztu jesteśmy wszyscy powołani do budowania Ciała Chrystusowego, czyli angażować się w Kościół, który stanowią wszyscy chrześcijanie. Drugim powołaniem jest stawanie się człowiekiem doskonałym według miary pełni Chrystusa. Za świętym Pawłem przestrzegał, że nie można w życiu chrześcijańskim pozostać niedojrzałym dzieckiem.

Posłuchaj całego kazania bp. Andrzeja Czai:

Po Mszy świętej odbyła się prelekcja tematyczna w domu zakonnym misjonarzy oblatów.

(pg)