1 grudnia 2022

SŁOWO OŻYWIAŁO TYCH, KTÓRZY JE PRZYJMOWALI

„Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony” (Mt 7,24-25).

To święte słowo rozbrzmiewa z najbardziej godnym podziwu skutkiem w naszej diecezji; słyszano je zarówno w wioskach i na wsiach, jak i w mieście biskupim, i odczuwano, że przekazane przez Jezusa Chrystusa Jego Apostołom nie straciło nic ze swej skuteczności w ciągu wieków; odczuwano, że wychodząc z ust Tego, który sam jest „życiem wiecznym”, jest nadal „duchem i życiem” (J 6,64), ożywiało tych, którzy je przyjmowali.

Eugeniusz de Mazenod, Instrukcja duszpasterska o misjach z 1844 r.