Obra: Tu spoczywa autor pieśni „W krzyżu cierpienie…”
Jego pieśni rozbrzmiewają w polskich kościołach. Nie tylko ta jedna.
Nie był oblatem. Z pewnością nie wiedział, że w jego czasach na południu Francji powstawała rodzina zakonna, która ponad wiek później obejmie w opiekę budynki klasztorne i świątynię, w której ostatecznie spoczęły jego doczesne szczątki. Karol Antoniewicz – postać niesamowicie barwna i naznaczona wielką tragedią. To on jest autorem najsłynniejszych polskich pieśni religijnych: „Chwalcie łąki umajone”, „W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie”, „Nazareński śliczny kwiecie”, „Panie, w ofierze Tobie dzisiaj składam” i wielu innych…
Trudne drogi
Pochodził z rodziny ormiańskiej. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim. Uczestnik powstania listopadowego. W 1833 roku zawiera małżeństwo z Zofią Nikorowicz. Piątka ich dzieci umiera przedwcześnie. To pierwszy tak poważny cios w życiu Karola Antoniewicza. Kolejnym będzie śmierć żony. Te wydarzenia stały się inspiracją do powstania głębokiej teologicznie pieśni wielkopostnej: „W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie”.
Obra
Karol Antoniewicz wstępuje do zakonu jezuitów. Jest kaznodzieją wędrownym, głosi misje parafialne i rekolekcje. Po rozproszeniu jezuitów galicyjskich zakłada placówkę misyjną w Obrze w Wielkopolsce. Jest jej pierwszym przełożonym. Lokalną społeczność dotyka epidemia cholery, Karol Antoniewicz niosąc pomoc chorym, sam pada jej ofiarą. Spoczął w podziemiach obrzańskiego kościoła.
Od 1926 roku kompleksem klasztornym w Obrze opiekują się Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej.
(pg)
