Z listów św. Eugeniusza
26 kwietnia 2023.
NAMACALNE ZNAKI MIŁOSIERNEJ MIŁOŚCI BOGA
Jako przełożony generalny misjonarzy oblatów, Eugeniusz chciał być na bieżąco z działalnością oblatów we Francji i na misjach zagranicznych. We Francji nadal kładziono nacisk na głoszenie misji ludowych. Pod koniec udanej misji w St. Maximin, gdzie jak wierzono, znajdują się relikwie Marii Magdaleny, Eugeniusz napisał:
Rzeczywiście misja w Saint-Maximin przyniosła bardzo dobre owoce… Sprowadziłem biskupa, aby przyjechał i był świadkiem wzruszającego wydarzenia, jakim było zakończenie misji. Był nim oczarowany, to było naprawdę coś nowego dla niego. Wszystko przebiegało tak, jak chciałem dla czci Zgromadzenia.
Eugeniusz dodał:
na nieszczęście rozluźnienie księży, którzy tam pozostaną, powstrzyma ich, aby cokolwiek zrobić dla podtrzymania cudów zdziałanych przez łaskę.
List do ojca Hipolita Courtèsa w Aix en Provence, 11.01.1847, w: PO I, t. X, nr 920.
Metoda misjonarzy oblatów polegała na spędzeniu kilku tygodni w parafii, aby podjąć się jej gruntownej odnowy. Jednak dalszy sukces zależał od miejscowego duchowieństwa, które powinno kontynuować odnowę. To właśnie niski poziom niektórych duchownych sprawił, że Eugeniusz podjął się prowadzenia seminariów, które stały się jednym z aspektów naszego charyzmatu. (Dla przypomnienia: 12 lat później, parafia St. Maximin została powierzona dominikanom, którzy tchnęli nowe życie w to centrum).
