USA: Oblacka kaplica w narodowym sanktuarium
W bazylice znajdziemy także kaplicę Czarnej Madonny.
W 1792 roku biskup Baltimore, John Carroll, ofiarował nowo utworzony naród amerykański opiece Maryi Niepokalanej. Niemal sto lat później Stolica Apostolska potwierdziła akt pierwszego rzymskokatolickiego biskupa Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz zatwierdziła Maryję Niepokalanie Poczętą jako patronkę kraju. Za wielką wodą zrodziła się inicjatywa wybudowania świątyni, która byłaby pamiątką tego wydarzenia i narodowym miejscem kultu.
W 1913 roku projekt narodowego sanktuarium przedstawiono papieżowi Piusowi X, który go pobłogosławił oraz wsparł pieniężnie budową kościoła. Jednocześnie w diecezjach katolickich w USA rozpoczęła się zbiórka na rzecz nowej świątyni. W 1920 roku wmurowano kamień węgielny. We Mszy świętej uczestniczyło 10 000 wiernych wraz z dygnitarzami państwowymi i ambasadorami. Górny kościół ukończono w 1959 roku, choć całość projektu wciąż jest w trakcie realizacji. Narodowe Sanktuarium Niepokalanego Poczęcia znajduje się w północno wschodniej części Waszyngtonu, jest pomnikiem historii wpisanym na listę miejsc historycznych Stanów Zjednoczonych. Kościół został podniesiony do godności bazyliki mniejszej.
Opiekę duchową w sanktuarium sprawują Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. We wnętrzu świątyni znajdują się m.in. kaplice poświęcone miejscom kultu maryjnego na całym świecie, w jednej z nich umieszczono Czarną Madonnę z Jasnej Góry. Znaleźć tu można także kaplicę poświęconą Maryi Niepokalanej – patronce Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Przy wejściu do niej umieszczono słowa św. Eugeniusza:
Zawsze uważać Ją będą za swoją Matkę (K 10)
(pg/zdj. OMI Vocations US Province, The Basilica)
