Z listów św. Eugeniusza

JEGO WOLA ZBYT EWIDENTNIE SIĘ OBJAWIA, ABYŚMY NIE MIELI JEJ WESPRZEĆ ZE ŚLEPYM ZAUFANIEM

Oblaci byli na szczycie fali misyjnego zapału i rozwoju. Przyjęli również kandydatów do nowicjatu.

Jego wola zbyt ewidentnie się objawia, abyśmy nie mieli jej wesprzeć ze ślepym zaufaniem. To chwila, w której wzywa nasze Zgromadzenie do objęcia swą gorliwością ogromnego obszaru całego kraju, kiedy w tym samym czasie wzbudza wielką liczbę członków zdolnych poświecić się, aby wypełnić jej zamiary, a my mielibyśmy odmówić przyjęcia jej oddania, które prowadzi nas nawet do posłuszeństwa woli naszego Mistrza! Nie mogę tego rozwiązać, choć może to podpowiedzieć ludzka roztropność. Przyjmijcie więc tych wszystkich, których posyła nam Boża dobroć. To nie znaczy, abyście przyjęli wszystkich bez oceny. Wręcz przeciwnie, postarajcie się dobrze rozeznać motywy, które ich sprowadzają, zważyć ich cnotę i ocenić dostateczną liczbę ich talentów.

Ślepe zaufanie nie oznaczało ślepej akceptacji kandydatów, którzy przedostali się z niewłaściwych pobudek:

…Widzę, że daliście się uwieść oszustwu małego Ginies’a. Informacje, jakie otrzymałem na jego temat, ukazują mi go jako prawdziwego hipokrytę, kłamcę i złodzieja, nie doliczając reszty. Nie brakuje mu zdolności, ale czym są talenty, gdy całkowicie brakuje cnoty. To zbyt wielkie ryzyko, aby próbować sprowadzić go na dobrą drogę. Czy można się szczycić tym oszustem, który całą swą staranność wkłada w to, aby oszukać tych, od których zależy? Nie pozwólcie się temu omamić.

List do o. Ambroise’a Vincensa, 12.08.1847, w: PO I, t. X, nr 936.

Mały Ginies musiał być bardzo zły, skoro zasłużył na ostre i niezwykłe słowa Eugeniusza! Normalnie zrobiłby wszystko, co w jego mocy, aby tlące się knoty ponownie zapłonęły.

„Widzenie rzeczywistości taką, jaka jest, nazywamy rozeznawaniem. Praca rozeznawania jest bardzo trudna” (Lewis B. Smedes).