Z listów św. Eugeniusza
10 października 2023.
JESTEŚMY SPEŁNIENI W TAKIM STOPNIU, W JAKIM MAMY ODWAGĘ DAĆ Z SIEBIE WSZYSTKO
W 1822 roku Eugeniusz napisał do ojca Tempiera:
Mój pierwszy towarzyszu, od pierwszego dnia naszego zjednoczenia ojciec pojął ducha, który powinien nas ożywiać i którego powinniśmy przekazać innym… wszyscy w Stowarzyszeniu o tym wiedzą i liczą na ojca tak jak na mnie.
List do ojca Tempiera, 15.08.1822 r., w: PO I, t. VI, nr 86.
Dwadzieścia pięć lat później była to nadal prawda i dlatego Eugeniusz wysłał go, aby reprezentował go w różnych wspólnotach i podejmował konieczne decyzje.
Bardzo dobrze zrobicie, gdy w drodze powrotnej odwiedzicie bez wyjątku wszystkie nasze domy i dokładnie się dowiecie, co w nich się dzieje. Wszędzie wprowadzono system, aby dla mnie sporządzano uwagi o formacji członków. Proszę was wszędzie powtórzyć, że stało się to zwodnicze i bardzo nie na miejscu.
Wraz ze wzrostem wymagań wobec misjonarzy Eugeniusz nie zawsze był w stanie postawić ich w sytuacjach, które by woleli. Priorytetem było jak najlepsze zaspokajanie potrzeb ludzi, którym posługiwali.
Równie dobrze znam osoby, wartość każdego członka i potrzeby każdego domu, nie należy więc mieszać się w moje działania. Bardzo wyraźnie zaznaczyłem nie pozwalać sobie więcej na podobne protesty. Zdecydowałem, aby ich nie słuchać. Dostatecznie dużo zmartwień sprawiają mi tak trudne przeniesienia przy małej liczbie członków, jaką dysponujemy, co jeszcze potęguje moje kłopoty.
Niecierpliwy ton tych słów można wyjaśnić następującymi słowami wyczerpanego biskupa:
Odpowiadam na wasz list, który mi przekazano, po wyjściu z trwającej cztery godziny ceremonii.
List do ojca Tempiera, 17.08.1847 r., w: PO I, t. X, nr 939.
W zadowolonym z siebie, indywidualistycznym społeczeństwie, w którym żyjemy, dobrze jest pamiętać o słowach Jezusa: „Miłujcie się wzajemnie tak, jak Ja was umiłowałem” i odnowić nasze postanowienie, by potrzeby innych stawiać na pierwszym miejscu.
„Stajemy wobec paradoksu Ewangelii: jesteśmy wolni, gdy służymy, a nie wtedy, gdy czynimy to, na co mamy ochotę. Odnajdujemy się w pełni, gdy dajemy siebie, gdy mamy odwagę dawania siebie. Posiadamy życie, jeśli je tracimy. To jest czysta Ewangelia” (Papież Franciszek).
