Komentarz do Ewangelii dnia

W intuicyjny sposób odnosimy tę przypowieść do Eucharystii, będącej ucztą przygotowaną przez Boga, który zaprasza na nią wszystkich. Bóg wciąż zaprasza nas na swoją ucztę. Bóg nie rezygnuje z nikogo, nie poddaje się nawet wtedy, gdy my nie chcemy przyjść, gdy lekceważymy Jego zaproszenie i odchodzimy do swoich zajęć. Bóg cierpliwie czeka i wychodzi naprzeciw. Nikomu nie odmawia swojej miłości. „Idzie mój Pan, idzie mój Pan, On teraz biegnie, by spotkać mnie. Mija góry, łąki, lasy, – by Komunii stał się cud. – On chce Chlebem nas nakarmić, – by nasycić życia głód (…) Mija góry, łąki, lasy – by Komunii stał się cud. – On Krwią Swoją nas napełni, – W sercach naszych sprawi cud”.