Święty Krzyż: Spotkanie przyjaciół najstarszego polskiego sanktuarium narodowego
Okazją było oblackie święto patronalne.
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Patronki Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, stała się okazją do świętowania w gronie oblackim, ale również w towarzystwie przyjaciół i dobrodziejów Świętego Krzyża.
Patronką Zgromadzenia jest Maryja Niepokalana. Otwarta na Ducha Świętego, jako pokorna służebnica całkowicie poświęciła samą siebie osobie i dziełu Zbawiciela. W Dziewicy zatroskanej o przyjęcie Chrystusa, aby dać Go światu, dla którego jest On nadzieją, oblaci widzą wzór wiary Kościoła i własnej. (Konstytucje i Reguły, 10)
Eucharystii, sprawowanej w Bazylice o godz. 18.00, przewodniczył o. Marian Puchała OMI, superior świętokrzyskiej wspólnoty. We wprowadzeniu powiedział:
Cieszymy się, że to oblackie święto możemy przeżywać wspólnie z Wami, naszymi wypróbowanymi przyjaciółmi, którzy dzielicie z nami radości i troski, którzy jesteście współwykonawcami naszych starań, marzeń i planów względem Świętego Krzyża. To tysiącletnie sanktuarium tak bardzo zasłużone dla religii, tradycji, kultury polskiej i ogólnoeuropejskiej wymaga nieustannej troski o swoje istnienie i przetrwanie.
Msza św. była też okazją do dziękczynienia za dobro, które dzieje się na Świętym Krzyżu.
Dziękujemy Wam za zrozumienie tego wielkiego dziedzictwa, ale i dużego wyzwania dla jego rozwoju. Dziękujemy za długi proces rewitalizacji i integracji opactwa, i ufamy, że przy Waszej pomocy doprowadzimy to dzieło do końca, by nadal było ono żywym świadectwem wiary, wielkim świadkiem dziejów Polski i świata, skarbem materialnym i duchowym chrześcijaństwa, by było otwarte i dostępne dla wszystkich, by nadal spełniało rolę kulturotwórczą, edukacyjną i sakralną dla następnych pokoleń – dodał o. Puchała.
Na zakończenie Mszy św. ponowiono akt zawierzenia naszego Zgromadzenia Maryi Niepokalanej.
Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium narodowe. Klasztor benedyktyński miał tutaj ufundować Bolesław Chrobry w 1006 roku. W opactwie na szczycie Łysicy przechowywane są relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Najpierw byli tutaj obecni benedyktyni. W wyniku kasaty na wniosek zaborcy rosyjskiego majątki kościelne zostały przejęte przez państwo pozostające pod protektoratem carskiej Rosji. W 1936 roku do opieki nad sanktuarium zostali zaproszeni Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Objęli część zabudowań klasztornych z bazyliką, które podnieśli z ruiny. Od upadku reżimu komunistycznego w Polsce nieprzerwanie starali się o powrót do sakralnego charakteru: skrzydła zachodniego, w którym mieściło się najpierw więzienie carskie, a potem więzienie polskie, a także tzw. szpitalika pobenedyktyńskiego. W 2023 roku obiekt klasztorny na Świętym Krzyżu powrócił do swoich pierwotnych granic i przeznaczenia. Wraz z reintegracją zabudowań klasztornych na Świętym Krzyżu nie zmienił się dotychczasowy prawny zakres ochrony przyrody na tym obszarze, jak również ochrona zabytków.
W klasztorze na Świętym Krzyżu znajduje się dom nowicjatu Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.
(jw)
Madagaskar: Prowincjał w Tamatave
24 listopada 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
24 listopada 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
23 listopada 2024
Oblaci: z pasji do muzyki
22 listopada 2024
Z listów św. Eugeniusza
22 listopada 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
22 listopada 2024
Olimpiada Znajomości Afryki: szansa na poznanie kontynentu
21 listopada 2024