Z listów św. Eugeniusza

AKT NOMINACJI NA SUPERIORA MISJI NA CEJLONIE

Karol Józef Eugeniusz de Mazenod z Bożego Miłosierdzia i z łaski Stolicy Apostolskiej Biskup Marsylii,

Komandor religijnego i rycerskiego Zakonu Świętych Maurycego i Łazarza itd.,

Superior Generalny Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi.

Naszemu umiłowanemu w Chrystusie synowi Etienne’owi Semerii, kapłanowi z tegoż Zgromadzenia,

pozdrowienie i błogosławieństwo w Naszym Panu Jezusie Chrystusie.

 

Biskup Bettachini z diecezji Toron in partibus infidelium i koadiutor Wikariatu Apostolskiego na wyspie Cejlon bardzo usilnie prosił, aby jako towarzyszy podróży i pomocników w jego pracach posłać mu kilku naszych misjonarzy. My, którym zostało powierzone zarządzanie całym Zgromadzeniem, bardziej zwracając uwagę na Bożą radość niż na brak członków, gdyż członkowie naszego Zgromadzenia zdają się powołani do pracy w tej części winnicy Ojca Rodziny, postanowiliśmy wysłać pracowników ewangelicznych, aby tam pracowali. Ci zatem, dla największej bożej chwały i zbawienia dusz, pod jurysdykcją Przewielebnego Koadiutora, starannie będą pracować, aby do pobożności zachęcić katolików i wiarę odnowić pośród heretyków, a przede wszystkim, aby nieszczęśliwych niewiernych wyrwać z ciemności i mroku śmierci.

Zdając sobie sprawę z odległości, jaka będzie nas dzielić, i z dość poważnych trudności, które mogą się pojawić w przyszłości, spośród członków naszego Zgromadzenia pragniemy wybrać i wraz z nadzwyczajnymi pozwoleniami nadzorcą tego wielkiego przedsięwzięcia i przewodnikiem tej wspaniałej misji mianować wyżej wymienionego Etienne’a Semerię, męża, w którym dojrzały roztropność i długo trwająca oblacja, godnego polecenia ze względu na jego gorliwość i pobożność, a wreszcie ze względu na stałe przywiązanie wobec nas i Rodziny.

Dokument wymienia dalej uprawnienia administracyjne powierzone mu w tej nowej misji oblackiej, gdzie miał być alter-ego założyciela. Kończy go w następujący sposób:

Umiłowany synu, teraz niech ojciec, wraz z tymi, którzy zostali ojcu przydzieleni do tych najdalszych regionów Azji, uda się w drogę do dzieła, które ojcu zostało powierzone dla największej Bożej chwały, aby ją rozszerzać tam i w każdym miejscu.

Niech Najświętsza Maryja Panna, nasza przewidująca Matka ustawicznie otacza ojca swoją opieką. Niech towarzyszą ojcu Aniołowie Boga, a gdy chodzi o nas, umiłowany w Chrystusie synu, nigdy nie przestaniemy przyzywać nad ojcem obfitego niebiańskiego deszczu.

Dan w Marsylii… 21 października 1847 roku.

+ K. J. Eugeniusz, biskup Marsylii, Superior Generalny.

(PO I, t. IV, nr 1).

Ojciec Semeria otrzymał obediencję, a następnie wyruszył w 37-dniową podróż, przybywając na Cejlon w towarzystwie ojców Louisa Marie Keatinga z Irlandii, Josepha Alexandre’a Ciamina z Nicei i brata Gasparda De Stefanisa z Genui.