Z listów św. Eugeniusza

ŚPIMY NA WULKANIE. CZY NIE CZUJECIE, ŻE ZIEMIA ZNÓW SIĘ TRZĘSIE?

Informacje o rewolucji w Paryżu. Przeszedłem całe miasto, aby odwiedzić moich chorych i udzielić sakramentu bierzmowania pewnej kobiecie w niebezpieczeństwie śmierci. Wszystko przebiegło w doskonałym spokoju; z obojętnością czytano obwieszczenia na ścianach.

Dziennik, 25.02.1848, w: PO I, t. XXI.

Hubenig wyjaśnia nam kontekst tego oświadczenia.

Na początku 1848 roku, w Izbie Deputowanych, francuski liberalny myśliciel i filozof społeczny Alexis de Tocqueville proroczo oświadczył: „Śpimy na wulkanie. Czy nie czujecie, że ziemia znów się trzęsie?  Wieje rewolucyjny wiatr i na horyzoncie widać już burzę”.  Kiedy wulkan wybuchł na początku 1848 roku, wstrząsnął całą Europą i wywołał pożar. Wkrótce wybuchły gwałtowne zamieszki…

22 lutego wybuchły zamieszki w proteście przeciwko przymusowemu odwołaniu jednego z wielu wieców politycznych zorganizowanych w Paryżu przez radykalną lewicę w celu promowania zmian w ordynacji wyborczej. Krzycząc „Niech żyje Republika” i śpiewając Marsyliankę, demonstranci zebrali się na Place de la Madeleine.

Następnego dnia do akcji wkroczyło wojsko, prowadząc masowy ostrzał; wzniesiono barykady i przez trzy dni w całym mieście toczyły się zaciekłe walki. Ludwik Filip abdykował, oświadczając: „Nie wezmę udziału w kolejnym przelewie francuskiej krwi”. Francja doświadczyła kolejnej rewolucji… Jej reżim, kierowany przez Guizota, konserwatywnego i autorytarnego premiera, wydawał się być coraz mniej popularny. Co więcej, kraj pogrążał się w najgorszym od stulecia kryzysie gospodarczym. Zaczęło się od ekstremalnej suszy w 1846 roku, która całkowicie zniszczyła uprawy w kraju.

Po abdykacji króla, rząd tymczasowy Drugiej Republiki natychmiast zajął się najpoważniejszym problemem kraju: trudną sytuacją robotników. Skrócił dzień pracy w Paryżu do dziesięciu godzin (jedenaście godzin na prowincji), zlikwidował więzienia dla dłużników i zniósł poniżające kary fizyczne, takie jak pręgierz. Po raz pierwszy we Francji przyznano również powszechne prawo wyborcze dla mężczyzn, a w koloniach zniesiono niewolnictwo. (Living in the Spirit’s Fire, fragment s. 159 – 169).

(tł. R. Tyczyński OMI)