Poznań: Rocznica zatwierdzenia Zgromadzenia
W domu prowincjalnym uczczono 198. rocznicę zatwierdzenia charyzmatu oblackiego przez Kościół.
Założyciel Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej – św. Eugeniusz de Mazenod, w 1825 zaczął się starać się o papieskie zatwierdzenie zgromadzenia. Uzyskał je 17 lutego 1826 roku. Dziś we wszystkich domach zgromadzenia trwają uroczystości rocznicowe, powiązane z odnowieniem ślubów zakonnych. W Domu Prowincjalnym w Poznaniu, przewodniczył im Marek Ochlak OMI – przełożony Polskiej Prowincji.
Świętujemy dziś kolejną rocznicą zatwierdzenia naszego zgromadzenia. Dobrze, że czynimy to razem, we wspólnocie, w komunii z Kościołem i Zgromadzeniem. Na sposób oficjalny, jako Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej – bo takie imię zatwierdził Leon XII. Zaczęliśmy tę Bożą przygodę 17 lutego 1826 roku. Wtedy też zatwierdzono zasady naszego zakonnego życia zawarte w KK i RR [konstytucjach i regułąch] – powiedział na rozpoczęcie kazania Prowincjał. – „Obyśmy dobrze zrozumieli, czym jesteśmy!” napisał św. Eugeniusz de Mazenod z Rzymu do swoich współbraci, komentując papieską aprobatę Zgromadzenia i jego nową nazwę: Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. W ciągu tych 200 lat historii każdy oblat, każdy świecki i świecka, konsekrowani mężczyźni i kobiety z naszej rodziny, pomogli nam lepiej zrozumieć piękno naszego charyzmatu. Każdy z nas, kto żyje nim dzisiaj, wnosi nowy promień światła, który oświeca świat, odsłaniając nowe oblicze tego cudownego wielościanu, jakim jest charyzmat dany przez Ducha Świętego Kościołowi i światu, aby głosić Ewangelię Jezusa i Jego Królestwo najbardziej opuszczonym – kontynuował, wspominając list o. generała Luisa Ignacio Rois Alonso OMI, skierowanego do misjonarzy oblatów.
Prowincjał w dalszej swojej wypowiedzi koncentrował się na zadaniach oblatów (ojców, braci, kleryków i nowicjuszy) oraz świeckich. Zauważał, nawiązując do trwającego w Kościele synodu o synodalności, że mamy kroczyć towarzysząc sobie, wspierając się i troszcząc wzajemnie, w stronę Boga. To towarzyszenie zakłada jedność, ale z drugiej strony i odrębność w realizacji powołania właściwego sobie:
My oblaci musimy sobie uświadomić, że świeccy nie mają nas zastąpić, ale mają nam towarzyszyć w realizacji naszego powołania misyjnego, zakonnego i misjonarskiego […]. Dla każdego wystarczy miejsca, ale każdy powinien znać swoje miejsce.
W uroczystościach poznańskich wzięli udział przedstawiciele świeckich stowarzyszonych z oblatami, rodziny oblackie, pracownicy oblatów, sistry służebniczki oraz około 20 misjonarzy oblatów, w tym obaj wikariusze prowincjalni: Bartosz Madejski OMI i Krzysztof Trociński, jak i ekonom prowincjalny Józef Czernecki OMI.
Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej liczy na świecie blisko 3 500 zakonników. Polscy oblaci są obecni nie tylko w kraju (ok. 250), lecz także w jurysdykcjach zagranicznych należących do Polskiej Prowincji: w Beneluksie i Luksemburgu, we Francji, w Ukrainie, w Rosji, na Białorusi, w Turkmenistanie, na Madagaskarze i Reunion oraz w Skandynawii (ok. 160). Kolejni polscy oblaci pracują w prowincjach nie podlegających Polskiemu Prowincjałowi m.in. w Kamerunie, Wenezueli, Argentynie, Australii, Kanadzie, Kanadzie Arktycznej, Brazylii, Gwatemali, Chinach i na Kubie (ok. 50). Dom prowincjalny znajduje się w Poznaniu.
(M. Wrzos OMI)
Po co są rekolekcje adwentowe?
11 grudnia 2024
Z listów św. Eugeniusza
11 grudnia 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
11 grudnia 2024
Misyjne.pl: redakcja pomaga w przeżywaniu Adwentu
10 grudnia 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
10 grudnia 2024
Z listów św. Eugeniusza
10 grudnia 2024