Komentarz do Ewangelii dnia

„Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca”. Ojcowie Kościoła, czyli pierwsi chrześcijańscy teologowie i znawcy Biblii, zwracają naszą uwagę na to, że warto precyzyjniej przetłumaczyć to zdanie Mistrza, aby go właściwie zrozumieć. Piszą mianowicie, że chodzi w tym wypadku o ciągłą czynność. Brzmiałoby to następująco: «Kto ma wzrok „utkwiony” we Mnie, ma także wzrok „utkwiony” w Ojcu». Czyli chodzi o stałą postawę, a nie tak zwaną „okazjonalną”: z okazji świąt, czy też uroczystości, przypominanie sobie o Panu Jezusie. Mając wzrok „utkwiony” w Pana Jezusa będziemy w możliwości uczynić wielkie dzieła. Każdy człowiek, nawet jeśli nie jest tego świadomy, nosi w sobie głębokie pragnienie powrotu do Boga, ponownego odnalezienia ojcowskiego domu i pozostania tam na zawsze. Tam znajduje się wszelakie dobro, jakiego możemy tu na ziemi pragnąć, między innymi: życie, światło, miłość, pokój. Św. Ignacy z Antiochii, męczennik z początku drugiego wieku, mówił: „Jest we mnie żywa woda, która szemrze i mówi wewnątrz mnie: «Przyjdź do Ojca!»” Pan Jezus wskazuje nam na głęboką wzajemną zażyłość jaka istnieje między Nim, a Ojcem. „Ja jestem w Ojcu, a Ojciec jest we mnie” (J 14,11). To, co Pan Jezus mówi i czyni, ma swoje źródło w Ojcu i Ojciec wyraża się w pełni w Jezusie Chrystusie. Wszystko to, co Ojciec pragnie nam powiedzieć, znajduje się w słowach i czynach Syna. Wszystko, co On chce spełnić dla naszego dobra, spełnia przez swojego Syna. Wiara w Syna pozwala nam mieć „przystęp do Ojca” (Ef 2,18). Wiara pokorna i wytrwała w Pana Jezusa, wybór by za nim podążać i być mu posłusznym dzień po dniu, łączy nas w kontakcie tajemniczym lecz rzeczywistym z samą tajemnicą Boga i pozwala nam korzystać ze wszystkich bogactw jego łaskawości i miłosierdzia. Ta wiara pozwala Ojcu kontynuować przez nas dzieło łaski, którą rozpoczął w swoim Synu: „Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję” (J 14,12).

(S. Stasiak OMI)