Z listów św. Eugeniusza

MOJE MIESZKANIE WRAZ ZE WSZYSTKIMI SERCAMI OTWORZY SIĘ PRZED WASZĄ ŚWIĄTOBLIWOŚCIĄ

Skutki rewolucji 1848 roku miały dramatyczne konsekwencje dla papieża Piusa IX, któremu groziły gwałtowne wstrząsy. Eugeniusz napisał do niego:

Gdybym tylko mógł – dodał – choć na chwilę zmniejszyć ciężar smutków Kościoła, które tak okrutnie ciążą na Waszej czcigodnej głowie!

Następnie złożył papieżowi konkretną propozycję:

Ośmielę się przypomnieć, że Francja była często schronieniem prześladowanych papieży. Nawet gdy byli zniewoleni przez bezbożność, władczynię kraju, spotykali się z triumfem na każdym kroku. Dziś, być może bardziej niż kiedykolwiek, a zwłaszcza w Marsylii, ludzie otoczyliby Wikariusza Jezusa Chrystusa najbardziej wzruszającymi świadectwami czci i miłości; wydawałoby się im, że stawiając stopę na ich brzegu, wzmocni ziemię wstrząśniętą rewolucjami; byłby pośród nich niczym znak zbawienia, jak anioł pokoju i nadziei. Pan ukazałby się im we własnej osobie, by ich pocieszyć, chronić i wzmocnić przeciwko niegodziwcom. Nie muszę Wam mówić, że moje mieszkanie wraz ze wszystkimi sercami otworzy się przed Waszą Świątobliwością.

List do papieża Piusa IX, 03.07.1848, w: J. Leflon, Eugène de Mazenod, Évêque de Marseille, Fondateur des Missionnaires des Oblats de Marie Immaculée, t. III s. 258.

Papież Pius nie mógł przyjąć tego zaproszenia. W tym samym czasie biskup Eugeniusz napisał list pasterski do swojej diecezji, prosząc o żarliwe modlitwy za niego.

Pierwszy [papież] jest jego widzialną Głową i całkowicie reprezentuje Jezusa Chrystusa, którego jest Wikariuszem, a inni, również ustanowieni przez Boga, mają swój udział, choć w mniejszym stopniu, w tym wzniosłym wizerunku Najwyższego Pasterza dusz. Ta sama zasada, która zobowiązuje chrześcijan do miłowania Boskiego Zbawiciela w Jego Kościele, zobowiązuje ich do nadprzyrodzonego przywiązania do Najwyższego Pasterza i innych pasterzy, którzy będąc w komunii z nim, są zarówno jego synami, jak i braćmi w apostolstwie.

List pasterski Eugeniusza do diecezji marsylskiej, 16.02.1860.

(tł. R. Tyczyński OMI)