Z listów św. Eugeniusza

REGUŁA ODBICIEM EWANGELII

Misje zagraniczne są wyzwaniem dla Eugeniusza. Oblaci, którzy udali się do Kanady i na Cejlon byli bardzo młodzi i nie otrzymali wystarczająco dużo formacji ludzkiej i misyjnej i potrzebowali wskazówek. Listy z Marsylii przychodziły do nich po miesiącach, ale był to jedyny sposób, w jaki Założyciel mógł ich wspierać. Nieustannie zachęcał ich do stosowania dwóch podstawowych zasad: aby byli posłuszni swoim przełożonym i wierni oblackiej regule.

Zawsze polecam ojcu zgodę między wami i jak największą uległość tym, którzy wam zastępują Boga.

Po drugie, i co najważniejsze, oblacka Reguła, syntetyzuje i wdraża Ewangelię we wszystkich aspektach życia oblackiego.

Ach, gdyby trochę więcej rozmyślano nad świętymi Regułami, które dał nam Kościół, ile błędów uniknięto by i jaki postęp zrobiono by w doskonałości swego stanu!

List do ojca Gaudeta w Montréalu, 29.04.1848, w: PO I, t. I, nr 94.

Augustin Gaudet w przeddzień swego wyjazdu na misje zagraniczne napisał do Eugeniusza:

Zabieram ze sobą moją Regułę; będzie zawierała ojca zbawienne rady, wolę, całe ojca serce. Będzie więc ojciec zawsze ze swoim dzieckiem, często będę ją czytał, często będę ją przyciskał do moich ust. Ona będzie moją ucieczką i pociechą w moich smutkach. Jestem przekonany, że dzięki mojej regule uświęcę się i że tylko przez nią uświęcę dusze. Przysięgam jej miłość i wierność na wieki (https://www.omiworld.org/fr/lemma/gaudet-augustin-fr/)

Czy jako członek mazenodowskiej, charyzmatycznej rodziny odnajduję swoją duchowość i misję w charyzmacie i sposobie życia wyrażonym w oblackich Konstytucjach i Regułach? Dla kapłanów i braci nasza Reguła stanowi podstawę każdego naszego działania. Dla świeckich członków rodziny te części, które odnoszą się do ich stanu życia, mają być jasne i życiodajne.

(tł. R. Tyczyński OMI)