Z listów św. Eugeniusza
15 stycznia 2025
Przewiduję, że dobro rozszerzy się jeszcze bardziej
Kontynuujemy przywoływanie początków misji oblackiej w prowincji angielsko-irlandzkiej. W 1845 r. Ambrose Phillips de Lisle zaprosił oblatów do objęcia opieki nad kapelanią, którą prowadził w Grace Dieu w Leicestershire. Ojciec Aubert do tej misji przydzielił trzech ojców, a biskup de Mazenod wysłał im do pomocy ojca Cooke’a. Posługa duszpasterska w Grace Dieu była podobna do tej podjętej w Penzance. W 1847 r. oblaci zostali zaproszeni do objęcia kościoła w Everingham w Yorkshire, a następnie do pracy w Aldenham, niedaleko Shrewsbury, oraz w Fairfield i Failsworth w Manchesterze.
W międzyczasie biskup Ullathorne zaoferował im dzierżawę Old Oscott, którą John Henry Newman przemianował na Maryvale, przewodnicząc osiedleniu się tam angielskich oratorianów. Przez następne trzy lata w budynku mieścił się nowicjat i scholastykat, po czym Maryvale trzeba było opuścić. W 1848 r. Peter Middleton z Sicklinghall w Yorkshire zaprosił oblatów do opieki nad duszami w pobliżu swojej posiadłości i zaoferował im dom i kościół, który właśnie ukończył. Nowicjat i scholastykat zostały przeniesione do Sicklinghall. W tych wspaniałych i porywających latach oblacki apostolat misyjny w Anglii był podobny do apostolatu innych stowarzyszeń misyjnych, które przybyły z kontynentu, aby zebrać rosnące żniwo dusz. To właśnie w tych wiejskich ośrodkach ojcowie odbywali praktykę przed podjęciem nieporównywalnie większego apostolatu w miastach.
Reakcja Eugeniusza:
Mój umiłowany i dobry synu, ojca list był dla mnie balsamem z powodu tego, co budującego mi ojciec powiedział. Chociaż nasze sprawy doczesne w Anglii nie układają się świetnie, to przynajmniej wśród naszych ojców panuje dobry duch, a zbudowanie, jakie pochodzi z ich regularności, być może tak samo przyczynia się do nawrócenia jak ich słowa. Z całej mej duszy błogosławię za to Pana i z niewypowiedzianą pociechą przewiduję, że dobro rozszerzy się jeszcze bardziej…(List do o. Charles’a Bellona, 15.12.1848, w: PO I, t. II, nr 22).
Nie dbałem o to, gdzie i jak żyję, ani przez jakie próby przechodzę, lecz o to, by zdobywać dusze dla Chrystusa (D. Brainerd).
Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI
