Z listów św. Eugeniusza
6 marca 2025
Prośba o wikariat dla oblatów
Watykan dokonał podziału diecezji Dżafna, a biskupem w Colombo został Bravi. Eugeniusz napisał do Kongregacji Rozkrzewiania Wiary:
Chrześcijanie wikariatu Kolombo są o wiele liczniejsi, bogatsi i hojni, a rząd daje 100 funtów sterlingów rocznie na szkoły tego wikariatu, natomiast na szkoły wikariatu Dżafna nie daje absolutnie nic.
Ponieważ po podziale diecezji Dżafna była najuboższym regionem, oblaci chcieli skonsolidować swoją misjonarską obecność na tych terenach.
Mój plan to uzyskać u Świętej Kongregacji, by wikariat Dżafna był w całości obsługiwany przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, a ktoś spośród oblatów, na przykład o. Semeria, którego bardzo polecam, był mianowany koadiutorem aktualnego wikariusza apostolskiego z prawem następstwa. Ten układ zapewniłby dobro, rozwój wikariatu dzięki jednej dyscyplinie i zgody w podejmowaniu decyzji. Można by wtedy więcej katechizować, otworzyć szkołę i w sprzyjającej okoliczności seminarium duchowne. To wszystko jest możliwe dla zgromadzenia zakonnego, ale dla żyjących w izolacji kapłanów, niezwiązanych ze sobą (List do biskupa Barnabo, sekretarza Świętej Kongregacji Propaganda Fide, 27.02.1850, w: PO I, t. V, nr 13).
Prośba ta zostanie spełniona dopiero za sześć lat. W czasach, gdy środki komunikacji nie były tak dostepne, ważne było zapewnienie jedności działań misyjnych. Dlatego Eugeniusz postanowił, że gdy jakiś region zostanie powierzony oblatom, jego biskup, który jednocześnie będzie pełnił funkcję przełożonego zakonnego, powinien być oblatem. W naszej historii mieliśmy wiele takich przykładów.
Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI
