Z listów św. Eugeniusza

Reguła jest wyrazem doświadczenia Eugeniusza o naszym ukrzyżowanym Zbawicielu

Życie Eugeniusza zmieniło się u stóp krzyża, kiedy zdał sobie sprawę, że jest ubogi i potrzebuje Zbawiciela. Następnie zauważył ubóstwo ludzi we Francji, a później na całym świecie, ponieważ nie znali Jezusa Chrystusa-Zbawiciela i Towarzysza na drodze życia. Z tego powodu Bóg powołał go, by został kapłanem, a następnie zaprosił innych do przyłączenia się, w perspektywie czasu, do jego rodziny oblackiej.

Pierwszy artykuł pierwszej Reguły (1818) odzwierciedla drogę Eugeniusza:

Celem Instytutu Misjonarzy Prowansji jest przede wszystkim stworzenie grupy kapłanów diecezjalnych, którzy żyją we wspólnocie i starają się naśladować cnoty i przykłady naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa(Reguła z 1818 r.).

Racją bytu naszej charyzmatycznej rodziny oblackiej jest naśladowanie Jezusa Chrystusa i głoszenie Ewangelii ubogim. Każdy z nas we właściwy sobie sposób jest wezwany do dzielenia się w prostocie serca swoim doświadczeniem bliskości Zbawiciela. Dzięki świadectwu naszego życia głosimy Dobrą Nowinę tym, którzy potrzebują Chrystusa. W 1826 r. Kościół oficjalnie uznał, że nasze Reguły dostarczają nam sposobów, aby tę misję wypełnić.

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI