Z listów św. Eugeniusza

Zaproszenie, aby w naszym codziennym życiu usłyszeć wezwanie Jezusa Chrystusa (K1)

Pierwszy artykuł w konstytucji każdej społeczności jest zwykle tym, który definiuje grupę i jej cel. Tym właśnie jest dla nas nasza Konstytucja 1. Zaczyna się od wyrażenia tego, DLACZEGO mamy swój udział w oblackim charyzmacie:

Wezwanie Jezusa Chrystusa, posłyszane w Kościele poprzez potrzeby zbawienia ludzi, jednoczy Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej(K 1).

To Jezus czyni pierwszy krok, powołując każdego z nas. Zaprasza nas także do odkrycia Jego wezwania i obecności:

Szukają obecności Pana zarówno w sercach ludzi i w wydarzeniach codziennego życia, jak w Słowie Bożym, w modlitwie i w sakramentach(K 31).

Wezwanie, które słyszymy, będąc członkami Ciała Chrystusa-Kościoła, jest związane z naszym osobistym doświadczeniem powołania. Pamiętamy, że Eugeniusz zrozumiał swoje powołanie, gdy zobaczył cierpienie Kościoła po rewolucji francuskiej i potrzebę zbawienia ludzi. Uznając, że Jezus wzywa go w tej sytuacji, udzielił wspaniałomyślnej odpowiedzi.

Dziś jesteśmy zaproszeni do słuchania Jego wezwania we wszystkim, co robimy i żyjemy, a w szczególności poprzez Kościół, który cierpi wraz ze swoimi dziećmi z powodu tak wielu tragicznych i strasznych sytuacji na całym świecie.

Kanadyjka Eleanor Rabnett, stowarzyszona z oblatami, pięknie to ujęła w swojej codziennej refleksji: Wezwanie Jezusa Chrystusa (…) prowadzi nas do bycia częścią tego, co trwa na zewnątrz, pozwalając, aby Umiłowany wskazał nam drogę poprzez innych, którzy są synami i córkami Eugeniusza. Podobnie jak mistrz garncarski, pozwalamy się kształtować i formować, i zamiast być włożonymi do pieca, gdzie ryzykujemy wyschnięciem i kruchością, stajemy się częścią gliny życia, w jedności z innymi, którzy ofiarowali się tak jak my, aby być kształtowani, przekształcani i odnawiani. On jest umiłowanym, mistrzem garncarskim, który nieustannie nas kształtuje i przekształca, a następnie zbiera nową glinę i dodaje trochę wody, aby ugasić nasze pragnienie, wszystko po to, aby kształtować tych, którym będziemy towarzyszyć w taki sam sposób, w jaki my sami przyjmujemy innych członków naszej charyzmatycznej oblackiej rodziny. Wezwanie Jezusa Chrystusa… Jak bardzo jesteśmy kochani i obdarowani…

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI