Z listów św. Eugeniusza

Żadnej powściągliwości w oddaniu się Bogu (K2)

Usiłując odtworzyć Go w swoim życiu, chcą być posłuszni Ojcu, nawet aż do śmierci, i z bezinteresowną miłością oddają się służbie Ludowi Bożemu (K 2).

Oto słowa Eugeniusza skierowane do młodego brata Charlesa Bareta, który właśnie złożył śluby wieczyste:

Moje drogie Dziecko, zawczasu przyzwyczajajcie się do bezgranicznego zaufania Bogu. Rzeczywiście, wobec tak dobrego Ojca, który zarazem jest tak wielki i potężny, trzeba być wspaniałomyślnym. Żadnej powściągliwości, gdy się Jemu oddajemy. On zna Wasze potrzeby, on zna słuszne pragnienia Waszego serca, niczego więcej nie potrzeba. Słusznie pragnie, abyśmy uważali siebie za uhonorowanych, abyśmy byli bardzo szczęśliwi, że w sekretnej zażyłości zostaliśmy przyjęci jako Jego uczniowie, oraz abyśmy w zamian i w ramach wdzięczności całkowicie i bezwarunkowo Mu się oddali. Jesteście poświęceni Bogu, Kościołowi i Zgromadzeniu… (List do brata Charlesa Bareta, w Notre Dame de L’Osier, 18.08.1843, w: PO I, t. X, nr 811).

Słowa świętego Eugeniusza pozostają aktualne dla nas wszystkich, niezależnie od kontekstu, w jakim odpowiadamy na miłość Zbawiciela. We współczesnej rodzinie charyzmatycznej, opierającej się na charyzmacie Eugeniusza, każdy akt poświęcenia się Bogu i służby bliźniemu jest aktem oblacji.

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI