Poznań, Zahutyń: święcenie tornistrów

Święcenie tornistrów to obrzęd coraz częściej spotykany w Kościele. Symbolizuje on nie tylko rozpoczęcie roku szkolnego, ale stanowi także duchowe wsparcie dla uczniów.

– To duchowe wsparcie w ich edukacyjnej podróży, a w tym roku również w pielgrzymce nadziei – powiedział o. Karol Bucholc OMI, proboszcz parafii w Zahutyniu.

Błogosławieństwa w Kościele

W tradycji Kościoła od wieków błogosławi się osoby, posiłki, przedmioty czy miejsca – aby w codzienności dostrzegać obecność Boga i Jego łaskę. Błogosławieństwo nie jest jedynie zewnętrznym znakiem czy pobożnym zwyczajem, ale modlitwą, w której człowiek oddaje chwałę Bogu i prosi o Jego dary.

Katechizm Kościoła Katolickiego podkreśla, że każde błogosławieństwo ma wymiar uwielbienia i otwarcia się na Bożą pomoc (por. KKK 1671). Jest ono szczególnym spotkaniem człowieka z Bogiem – darem, który On daje, i gotowością człowieka do jego przyjęcia (por. KKK 2626).

Dlaczego święci się tornistry?

– Tornistry święci się dlatego, że w życiu uświęcamy ważne wydarzenia, a początek roku szkolnego jest właśnie jednym z nich – powiedział o. Waldemar Janecki OMI, proboszcz parafii w Poznaniu.

– Tornistry są darem Bożym, otrzymanym po to, abyśmy wzrastali i stawali się Jego narzędziami na ziemi. Dzięki nim możemy się rozwijać poprzez to, co w nich się znajduje. Plecak to nieodłączny atrybut ucznia – radosnego pielgrzyma nadziei. To także narzędzie, które pomaga odkrywać i rozwijać talenty, zdolności i umiejętności, bo właśnie w nim są kredki, długopisy, książki i zeszyty – dodał z kolei o. Karol Bucholc.

Co jest najważniejsze podczas tego obrzędu?

– Najważniejsze było błogosławieństwo osób – dzieci, nauczycieli i rodziców. Pięknym zwyczajem jest także przynoszenie tornistrów, zwłaszcza przez pierwszoklasistów – podkreślił oblacki proboszcz z Poznania.

– Najważniejszy jest uczeń. Najpierw pobłogosławiłem dzieci, a dopiero później ich plecaki – zauważył zaś proboszcz z Zahutynia.

Święcenie w Zahutyniu

Obrzęd odbył się podczas sumy parafialnej o godzinie 11 – mszy świętej, w której uczestniczą całe rodziny z dziećmi.

– Jest to Eucharystia sprawowana przez cały rok właśnie w intencji rodzin. Kazania kieruję wtedy szczególnie do najmłodszych, starając się wyjaśniać im prawdy wiary i podprowadzać do katechizmu Kościoła. Kazania staram się też łączyć z treściami, które przekazuję dzieciom na lekcjach religii – wyjaśnił o. Karol.

Uczniowie przynieśli plecaki z książkami, zeszytami, przyborami szkolnymi i śniadaniówkami. W czasie kazania proboszcz podkreślił, że ważnym darem jest troska o wartości i rozwój cnót, takich jak przyjaźń, uczciwość i służba innym.

Po zakończeniu homilii kapłan odmówił modlitwę błogosławieństwa dzieci i ich plecaków, a następnie pokropił je wodą święconą.

– Warto, aby dzieci uczestniczyły w takim wydarzeniu. Dzięki temu mogą zobaczyć, że świat jest darem Boga i że wszystko znajduje się w Jego rękach. Tym, co otrzymujemy, powinniśmy szanować i dzielić się z innymi – dodał o. Karol.

Zawierzenie roku szkolnego

Święcenie tornistrów w Poznaniu i Zahutyniu stało się okazją do modlitwy o Boże błogosławieństwo na nowy rok szkolny. Dzieci, rodzice i nauczyciele mogli u progu września powierzyć Bogu codzienny trud nauki, wychowania i pracy. Obrzęd błogosławieństwa plecaków i uczniów przypomniał, że każdy dzień roku szkolnego może być przeżywany w bliskości Boga, który towarzyszy człowiekowi w zwyczajnych obowiązkach i codziennych zadaniach.

Oblaci w Polsce

W Polsce oblaci są obecni od 1920 r. Zgromadzenie zostało założone przez św. Eugeniusza de Mazenoda, późniejszego biskupa Marsylii, 25 stycznia 1816 r. w Aix-en-Provence we Francji. Obecnie liczy ok. 3400 zakonników, a do polskiej prowincji należy ponad 400 oblatów, prawie 250 pracuje w kraju, a inni w należących do niej jurysdykcjach: na Madagaskarze i Reunion, w Ukrainie wraz z Rosją, we Francji-Beneluksie, Skandynawii, Białorusi i Turkmenistanie. Poza polską prowincją zakonną posługuje kolejnych około 100 oblatów pochodzących z Polski. Wśród nich jest czterech biskupów. Misjonarze oblaci są zgromadzeniem misyjnym. Ich naczelną służbą w Kościele jest ukazywanie Chrystusa i Jego królestwa ludziom najbardziej opuszczonym i ubogim, jak i niesienie Dobrej Nowiny ludom, które jeszcze nie poznały Chrystusa oraz pomoc w odkrywaniu ich własnej wartości w świetle Ewangelii. Natomiast tam, gdzie Kościół już istnieje, oblaci kierują się do osób, które mają z nim najmniej kontaktu. Obecnie pełniącym obowiązki prowincjała jest wikariusz prowincjalny o. Bartosz Madejski OMI.

Tekst: Mikołaj Lisiak

Fot. arch. o. Karol Bucholc OMI, Zbigniew Przybylski