29 września
This is a custom heading element.
BOŻE ZACHOWAJ KRÓLA – TAK CZY NIE?
Nowe władze prosiły, aby 15 sierpnia, na zakończenie mszy we wniebowzięcie odmówić werset Domine salvum fac regem Ludovicum Philippum, [Boże, zachowaj króla Ludwika Filipa]. W Marsylii biskup Fortunat został postawiony w trudnej sytuacji. Eugeniusz napisał do Temiera, drugiego wikariusza generalnego diecezji:
Spodziewałem się, że 15. będziecie w dużym kłopocie ze śpiewem Domine salvum fac. Ja wolę konkluzję, za którą przemawiają wszystkie rozumowania i autorytety. Wasza rada wyciągnie stąd wnioski, których na pewno nie chciałbym przyjąć. Widzę w nich doktrynę w rzeczywistości rządu.
List do Henryka Tempiera, 19.08.1830, w: EO I, t. VII, nr 357.
Leflon kreśli dalszy plan:
Głęboko poruszony upadkiem Burbonów, co wydaje mu się zapowiadać powtórkę rewolucji z 1793 roku, nowym prześladowaniem Kościoła, biskup Fortunat czuje się zmuszony, aby zająć oficjalne stanowisko wobec nowego rządu, bowiem porucznik-generał Delort, dowódca 8. Dywizji w Marsylii zaprasza go, aby dnia 15 sierpnia zaśpiewać Boże, chroń króla Ludwika Filipa, ogłoszonego królem w Marsylii 13 sierpnia poprzedniego roku. Poważny dylemat sumienia, którego biskup w takim czy innym znaczeniu sam nie potrafił rozwiązać bez wypowiedzenia się za lub przeciwko uznaniu reżimu orleańskiego, który dzięki zamieszkom zastąpił dynastię uznawaną za prawomocną. Wielka rada zwołana do Fève Che skłaniała go do podporządkowania się rozporządzeniom generała, kiedy to zakończono wymyśleniem decyzji, która pozwoliłaby uniknąć dylematu: modlitwa za króla ograniczała się do śpiewu Exaudiat, bez imiennego wskazywania szefa rządu. Tak długo jak nie wypowiedział się papież, duchowni trzymali się tej formuły.
Ojciec de Mazenod absolutnie nie jest zadowolony z tego wykrętu. Taki sposób obchodzenia problemu, obojętnie jak wprawne, nie zdradzało pierwszego ustąpienia, które pociągałoby za sobą poważniejsze, aby dojść do wyraźniejszego zgrupowania.
- Leflon, dz. cyt., t. 2, s. 361-362.
