31 października 2017
This is a custom heading element.
ROZMAITE TWARZE UBOGICH
Wspaniały opis posługi oblatów wśród najbardziej opusczonych:
A więc, na przykład w Aix, oprócz przylegającego do ich domu kościoła – gdzie członkowie Zgromadzenia, którzy do niego przynależą, odprawiają liturgię i każdego wieczoru po modlitwie głoszą przystępną naukę dla ludu – dają pouczenia więźniom, spowiadają ich – rzecz niebywała aż dotąd – a kiedy któryś z nich jest skazany na karę śmierci – towarzyszą mu aż na szafot.
Ponadto posługę religijną pełnią w szpitalu dla nieuleczalnie chorych, wobec porzuconych dzieci, pełnią dzieła miłosierdzia i są w gimnazjum. W Marsylii – oprócz posługi w kościele i w więzieniu – jak to ma miejsce w Aix – w języku włoskim nauczają Genueńczyków, prowadzą wyższe seminarium duchowne, które jest uważane jako jedno z najlepszych we Francji. W Nîmes – oprócz posługi w kościele i głoszenia trudnych misji w regionie Cevennes, który jest pokryty protestantami – biskup chciał ich obarczyć troską o 1400 skazanych więźniów, zdemoralizowanych typów, którzy aż do chwili, gdy zostali powierzeni miłosierdziu członków naszego Zgromadzenia nie mają pojęcia o religii i moralności, którzy w tej kryjówce bandytów zdziałali prawdziwe cuda nawróceń. Skądinąd wszędzie – wszystko, co jest najtrudniejsze w świętym posługiwaniu – jest powierzane naszym zakonnikom – a jeśli mam wierzyć świadectwu biskupów, którzy to potwierdzają – wywiązują się z nich w taki sposób, który w pełni zadowala troskę tych czujnych najważniejszych pasterzy.
List do ojca A. Grassi SJ, 11.12.1830, w: EO I, t. XIII, nr 76.
Nasza Kapituła Generalna z 2016 roku bardzo dobitnie pokazała, iż ten duch poszukiwania nowych twarzy ubóstwa jest ciągle żywy.
