Ur. w Dzierżanowie, w pobożnej rodzinie ubogich rolników. Od młodości czciciel Matki Najświętszej. W wieku 18 lat pomaga w utrzymaniu rodziny, później pracuje także w fabrykach w Niemczech. Tam ulega wypadkowi i traci wzrok. Zostaje cudownie uzdrowiony w czasie Drogi Krzyżowej.

W Niemczech styka się z oblatami. Dzięki ich pomocy rozpoczyna naukę w Kolegium św. Karola w Valkenburgu. Wstępuje do nowicjatu i składa śluby jako brat zakonny. Pracując na misji w Kanadzie, ulega w 1897 r. wypadkowi: maszyna miażdży mu prawą rękę. W 1911 r. zostaje skierowany do junioratu w Edmonton. Tam prowadzi pralnię i kotłownię, dba o porządek w klasztorze i jego otoczeniu, jest także zakrystianem. Daje dobry przykład sumienności, modlitwy i wytrwałości oraz służy dobrą radą, modlitwą i pokutą, podejmowaną cicho i w ukryciu.

Umiera w wieku 81 lat. Jego grób jest nawiedzany przez rzesze wiernych.
Proces beatyfikacyjny brata Antoniego Kowalczyka rozpoczął się w Edmontonie (w Kanadzie) 21 kwietnia 1952 r. Natomiast 27 marca 2013 r. papież Franciszek podpisał dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego.

Modlitwa:

Bądź uwielbiony, Boże, nasz Ojcze, że wiernego czciciela Niepokalanej, brata Antoniego, tak przedziwnie prowadziłeś drogą Twojej woli, a w dźwiganiu krzyża cierpienia i codziennych obowiązków pomnażałeś jego siły, aby niósł go wiernie na wzór Chrystusa. Uwielbiam Cię, Panie, za jego heroiczną wiarę i ufność, dzięki którym jego modlitwy wysłuchiwałeś z ojcowską dobrocią i objawiałeś swoją miłość. Przez wzgląd na Twojego sługę udziel mi, Panie, łaski, o którą Cię proszę… Niech dzięki temu okaże się jego świętość, a moje serce utwierdzi się w wypełnianiu Twojej woli. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.