7 maja 2018

WALCZYĆ… PODĄŻAĆ NAPRZÓD… WYRZEKAĆ SIĘ… ODNAWIAĆ… BEZ PRZERWY PRACOWAĆ

Święty Paweł mówi nam: W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym – to miejcie na myśli! (Flp 4,8). Eugeniusz napisał:

Ciągły obowiązek ukazywania Jezusa Chrystusa poprzez nasze osoby: „W szczególny sposób będzie się medytować nad cnotami teologalnymi, nad cnotami naszego Pana Jezusa Chrystusa, którego członkowie naszego Instytutu wyraźnie powinni ukazywać poprzez swą osobę.

Zapiski rekolekcyjne, październik 1831, w: EO I, t. XV, nr 163.

W Przedmowie do naszej Reguły wylicza cnoty Jezusa oraz pragnie, aby oblaci je rozważali i wcielali je w życie:

Jak zatem mają postąpić ludzie, którzy pragną pójść śladami Jezusa Chrystusa, swe­go Boskiego Mistrza, aby odzyskać dla Niego te liczne rzesze, które zrzuciły Jego jarzmo?. Muszą rze­telnie pracować, aby stać się świętymi. [strona 5] Muszą iść odważ­nie tymi samymi drogami, po których przeszło tylu pracowników ewangelicznych, którzy zostawili nam tak wspaniałe przykłady cno­ty w wypełnianiu tego posługiwania, do którego oni teraz czują się wezwani podobnie jak tamci. Muszą całkowicie wyrzec się siebie, a troszczyć się jedynie o chwałę Bożą i dobro Kościoła, o zbudowa­nie i zbawienie dusz. Muszą stale odnawiać się w duchu swego po­wołania, żyć w stanie ciągłego samozaparcia i wytrwałej woli osiąg­nięcia doskonałości. Muszą bez przerwy pracować nad tym, aby stać się pokornymi, łagodnymi i posłusznymi, miłującymi ubóstwo, pokutującymi i umartwionymi, oderwanymi od świata i rodziny, peł­nymi zapału, gotowymi poświęcić całe swe mienie, zdolności, odpo­czynek, osobę i życie z miłości do Jezusa Chrystusa, w służbie Ko­ściołowi i dla uświęcenia bliźnich.

Jakich cnót w moim codziennym życiu muszę się nauczyć od Jezusa, aby walczyć, podążać naprzód, wyrzekać się, odnawiać i bezustannie pracować?