DO TEJ PORY OPATRZNOŚĆ POPROWADZIŁA SPRAWY.

Krótko po swoim przybyciu w 1834 roku ksiądz Aleksander Dupuy kupił były klasztor augustianów, sąsiadujący z sanktuarium. Objął go 14 marca w obecności ojca Toussaint Dassy, któremu udało się załatwić, aby prowadzenie sanktuarium zostało powierzone oblatom. Biskup Philibert de Bruillard powierzając oblatom duszpasterstwo pielgrzymkowe tym samym powierzył im odpowiedzialność za misje parafialne w diecezji.

Oto Notre-Dame de 1’Osier staje się dla nas bardzo ważnym miej­scem. Do tej pory Opatrzność poprowadziła sprawy w sposób naprawdę godny podziwu…

List do ojca Hipolita Courtèsa, 01.05.1834, w: EO I, t. VIII, nr 480.

Prace kontynuował ojciec Guigues. Wraz ze swoimi współbraćmi rozwinął parafię, ruch pielgrzymkowy, misje ludowe i nowicjat, które prosperowały aż do 1903 roku.

W chwili przyjścia oblatów ruch pielgrzymkowy był niewielki, a pielgrzymi zastawali zamknięty kościół. W czasie pierwszej wizytacji w 1835 roku Założyciel jest poruszony niewielką gorliwością parafian i pielgrzymów.

W 1836 roku biskup de Mazenod z radością stwierdza postęp w pobożności pielgrzymów. Oto kilka zdumiewających cyfr: na święcie 8 września 1834 roku 20 komunii, 600 w 1838 roku i 1000 w 1845. Liczba pielgrzymów wzrosła do około 15 tysięcy w ciągu roku oraz do 25 tysięcy w 1873 roku. https://www.omiworld.org/fr/lemma/notre-dame-de-losier-fr/