29 kwietnia 2019

BĘDĄ CIĘ KOCHAĆ JAK OJCA, ICH PROTEKTORA I PRZEWODNIKA.

           Następnie Eugeniusz, aby wyciszyć wszelkie obawy, jakie mógł mieć biskup wobec niezależności zgromadzenia zakonnego w diecezji śpieszy, aby go zapewnić o relacji, jakiej oczekuje oblatów z biskupem diecezji, w której pracują.

Będą zależeć od księdza, jako ich biskupa, będą go kochać jak ojca; ich zaufanie i ich wdzięczność dla księdza biskupa są w nich złożone od początku jako dla ich protektora i przewodnika.

Z pewnością włożą cały swój wysiłek, aby wykonywać wszystkie projekty i w tym się księdzu podobać, ponieważ są formowani od dawna do zależności od biskupów, których ich Instytut nakazuje szanować w sposób szczególny, nie ad oculum servientes, lecz jako propter conscientiam. Jednym słowem, będą to ludzie księdza biskupa. A chociaż rytm wewnętrzny ich wspólnoty regulowany jest przez Regułę, tym samym będą wykonywać księdza wolę, ponieważ ksiądz biskup nie będzie od nich wymagał niczego innego, jak tylko życia w doskonałej regularności, zgodnie z tym, co Kościół im nakazał, zatwierdzając ich Konstytucje.

Przekonawszy biskupa, że oblaci będą dobrymi współpracownikami w jego diecezji na koniec zapewnia o pragnieniu, że problem ojca Dupuy i porywczość ojca Dassy zostaną zapomniane.

Oto, księże biskupie, czym dobry Bóg mnie natchnął, aby księdzu napisać z całą prostotą. Niech ksiądz rozkazuje, a wszystko będzie wykonane.

List do biskupa Philiberta de Bruillard z Grenoble, 18.08.1834, w: EO I, t. XIII, nr 82.