20 września 2019

CHCĘ ZACHOWAĆ MOJĄ GODNOŚĆ, NAWET JEŚLI JESTEM OFIARĄ NIESPRAWIEDLIWOŚCI I OSZCZERSTW.

Teraz, kiedy pojawiła się możliwość, ojciec Guibert pisze o następnym etapie. Cała komunikacja odbywał się drogą listowną, bowiem Guibert był w Paryżu, Eugeniusz w N.D. du Laus a Henryk Tempier w Marsylii.

Biskup Marsylii i biskup Ikozji napiszą do króla takie listy, że zniknie wszelkie domniemanie o nienawiść. Poza tym ten drugi zapewni króla, że rzucono oszczerstwo nazywając go wrogiem rządu oraz że godząc się przyjąć biskupstwo in partibus, gdyby wiedział, że to zasmuci Jego Królewską Mość, zrezygnowałby z zaproponowanego mu stanowiska; zresztą nawet gdyby było to coś nadzwyczajnego, i prosi właśnie Jego Wysokość, aby dzięki swej najwyższej woli zechciał temu zaradzić.

List Hipolita Guiberta do biskupów Fortunata i Eugeniusza, 17.08.1835. Cyt. za J. Leflon, dz. cyt., t. 2, s. 516.

Eugeniusz nie był zadowolony, że musi zapomnieć o złym traktowaniu ze strony rządu oraz o stwierdzeniu, że to była jego wina a nie rządu.

Z mojego ostatniego listu wynikało, mój drogi Tempierze, że jestem zdania, ażeby Guibert powiadomił ojca, iż szlaki zostały przetarte i że król wykazał dużo dobrej woli.

Sądzę jednak, że nie należy teraz pisać listu, gdyż mógłby być zrozu­miany jako płaszczenie się. Jak już oddadzą mi sprawiedliwość, jeśli się na to zdecydują, będzie czas na podziękowania; obecnie ryzykuję zbyt dużo, narażając się na odmowę. Minister nauczył mnie wystrzegać się tego typu porażek; pamiętam jeszcze bezczelną odpowiedz, jakiej udzielił na mój uprzejmy list. Nie napiszę, chciałbym chociaż zachować godność, jeżeli już jestem ofiarą niesprawiedliwości i pomówienia.

List do Henryka Tempiera, 21.08.1835, w: EO I, t. VIII, nr 535.

Tempier odpowiada nie ukrywając zdenerwowania:

Ach! Jakże to przykre, skoro w tę sprawę włożyliśmy tyle gorliwości i zaangażowania! Ten zawód odbiera mi połowę moich sił i odwagi, przyznaję, gdybym miał mniej przekonywujące motywy do działania oraz że ten, który jest przedmiotem całej mojej troski w mniejszym stopniu będzie mnie interesował i leżał mi na sercu, bardzo spokojnie podszedłbym do sprawy…

List Henryka Tempiera do Eugeniusza de Mazenoda, EO II, t. 2, nr 82.