10 marca 2020

CHARYZMAT ŚWIĘTEGO EUGENIUSZA NALEŻY DO CAŁEGO KOŚCIOŁA I WYKRACZA POZA GRANICE ZGROMADZENIA MISJONARZY OBLATÓW MARYI NIEPOKALANEJ.

Eugeniusz był blisko oblackiej wspólnoty w Szwajcarii.

Dzisiaj i w ciągu wszystkich poprzednich dni czy to tutaj, czy we Fryburgu, nie przestałem słyszeć powtarzania z żalem, jak postrzega się wyjazd naszych ojców.

Po siedmiu latach głoszenia Ewangelii w najbardziej opuszczonych diecezjach napłynęły pochwalne świadectwa o wspaniałomyślnej posłudze.

Począwszy od biskupa aż do ostatniego duchownego, poprzez prefektów aż do ostatnich wieśniaków będzie się mi mówiło najwięcej dobra, będzie się czyniło najwięcej pochwał. Te wszystkie świadectwa pochwały i przywiązania są wyrażane z uczuciem najgłębszego przekonania. Ten jednogłośny przejaw całego kraju świadczy o dobrym sprawowaniu i o dobrych usługach naszych członków i są dla nich rzeczywiście miłym wynagrodzeniem za ich pracę, tak jak dla nas wielką pociechą.

Dziennik, 02.07.1837, w: EO I, t. XVIII.

Eugeniusz jako założyciel i ojciec oblackiej rodziny, był dumny i szczęśliwy z sukcesów swoich członków. Dzisiaj, gdy okoliczności zmuszają o zamknięcia oblackiej placówki i zakończenia posługi, ciągle do głosu dochodzą te same uczucia. Warto pamiętać, że charyzmat oblacki to coś więcej niż ci, którzy go przynoszą, jego duch tkwi w sercu oraz w działaniu ludzi.

W wielu miejscach na świecie są grupy świeckich stowarzyszonych, którzy przez wiele lat od opuszczenia placówki przez oblatów, zbierają się i żyją charyzmatem świętego Eugeniusza. Charyzmat świętego Eugeniusza należy do całego Kościoła i wykracza poza granice Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.