27 kwietnia 2020
This is a custom heading element.
JESTEŚMY ZMUSZENI DO CAŁKOWITEGO PRZEORIENTOWANIA NASZEGO ŻYCIA I NASZYCH RELACJI.
Oni zaś rzekli do Niego: «Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?» Jezus odpowiadając rzekł do nich: «Na tym polega dzieło [zamierzone przez] Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał» (J 6, 28-29).
W dzisiejszej Ewangelii ludzie za dramo otrzymali chleb. Nazajutrz wyruszają w drogę, aby szukać Jezusa i otrzymać jeszcze więcej. Jezus mówi im, aby nie szukali pokarmu, który ginie, który nie będzie miał już wartości, ale pokarmu, który trwa na życie wieczne. Wówczas Jezus mówi im, aby uwierzyli w Tego, którego posłał Ojciec.
Dzieło Boga ze swej natury jest bardzo specyficzne i polega na uwierzeniu w Tego, którego posłał Bóg. Ta wiara nie jest zwykłą postawą intelektualną, ale całkowitym zwróceniem swojego ku Jezusowi życia i osobistą relacją z Nim (S.M. Lewis SJ).
Dobrze o tym wiedział Eugeniusz, który tyle lat spędził na poszukiwaniu szczęścia poza Bogiem i dał temu wyraz w 1857 roku w liście do swoich misjonarzy w Kanadzie.
Musiałem najpierw podziękować dobremu Bogu za Jego ciągłą opiekę i za cuda, których raczył dokonywać przez ojca posługę. A następnie w duchu przycisnąłem ojca do swego serca, poruszony aż do łez wszystkim, co ojciec musiał wycierpieć, żeby zdobyć te dusze dla Jezusa Chrystusa, który ojca przywdział swoją potęgą i podtrzymywał swoją łaską wśród tylu trudności. Ale także jaka nagroda od tego świata, biorąc pod uwagę nadzwyczajne cuda dokonane mocą ojca posługi. Trzeba sięgnąć pamięcią aż do pierwszego kazania świętego Piotra, aby znaleźć coś podobnego. Apostoł jak On, posłany, aby głosić Dobrą Nowinę tym dzikim narodom, pierwszy, aby im mówić o Bogu, dać im poznać Zbawiciela Jezusa, aby im pokazać drogę, która prowadzi do zbawienia, aby je odrodzić w świętych wodach chrztu, trzeba się ukorzyć przed ojcem, do tego stopnia ojciec jest uprzywilejowany wśród swoich braci w Kościele Bożym w wyborze, którego Bóg dokonał, aby przez ojca dokonać tych cudów. Szedłem za ojcem z niepokojem w tej trudnej podróży. Miałem z ojcem trochę wypoczynku tylko u tego dobrego Beaulieu, którym ojciec tak ucieszył rodzinę.
List do ojca Faraud, 28.05.1857, EO I, t. 2, nr 234.
W jaki sposób pandemia prowadzi mnie do zmiany kierunku mojego życia i moich relacji? Gdzie szukam pokarmu, który daje życie wieczne?
