28 października 2020
This is a custom heading element.
POCHWAŁA WSPÓLNOT KONTEMPLACYJNYCH: PRZEDSMAK SZCZĘŚLIWEJ WIECZNOŚCI, DO JAKIEJ SĄ WEZWANE WYBRANE DUSZE.
Eugeniusz w swoim dzienniku wspomina o wizycie w klasztorze sióstr klauzurowych, które swoje życie spędzają w ciszy i na modlitwie. Będąc pośród tych kobiet, które nieustanie modlą się w potrzebach świata, doświadcza obecności Boga.
Doroczna wizytacja pierwszego klasztoru Panien Wizytek. Wszystko odbyło się w ciągu jednego dnia. Trudno wyrazić słowami, jak bardzo byłem zbudowany tą wizytacją. To cudowne widzieć jedność i pokój panujące w tym domu Bożym…
Skąd pochodzi to szczęście, jakim cieszą się te święte kobiety, tak że bardziej cenią sobie własny stan niż wszystko to, czym kusi dziś świat? Niepodobna podać innej przyczyny, jak tylko działania Bożej łaski i obecności Ducha Bożego; uderza to mnie coraz bardziej i wskazuje jasno, jak nieustannie Opatrzność Boża jest obecna w swoich stworzeniach.
To szczęście to stan nadprzyrodzony, cudowny, to światło i niebiańska emanacja, przedsmak szczęśliwości wiecznej, do jakiej są wezwane wybrane i uprzywilejowane dusze, które cieszą się swym.
Dziennik, 22.04.1839, w: EO I, t. XX.
