6 listopada 2020
This is a custom heading element.
NAMACALNA I PRAWIE WIDOCZNA OBECNOŚĆ JEZUSA PORUSZAŁA SERCE.
Jednym z projektów które biskup Eugeniusz de Mazenod wspierał przez wiele lat w Marsylii, była promocja dzieł, które odpowiadały na materialne I duchowe potrzeby najbardziej opuszczonych. W całym dzienniku Eugeniusza zauważamy wzmianki o grupach osób, które go inspirowały i wspierały w zaspokajaniu tych potrzeb. Jednym z nich był Dom Opatrzności dla dziewcząt-sierot w wyniku epidemii cholery w latach 1834-1835. Cztery lata po założeniu tego domu napisał w dzienniku:
Msza w kaplicy Córek Ubogich. Panie przybyły bardzo licznie. Przyjąłem do stowarzyszenia ponad 50 nowych. Teraz jest 475 pań. Dzieło to jest prawdziwym cudem.
Dziennik, bez daty tuz przed 14 stycznia, w: EO I, t. XX.
oraz
Msza w domu Panien Ubogich; odprawiłem ją na zakończenie rekolekcji, które głosił im o. Deplace. Uczestniczyły w tych ćwiczeniach z wielką wytrwałością. Była to wspaniała uroczystość. Radością napawał widok ponad 300 pań zebranych w kaplicy, gdzie Najświętszy Sakrament otaczało prawie 200 świec, a biskup rozpoczynał sprawowanie mszy świętej na tym rozświetlonym ołtarzu promieniującym bardziej niż światłem bogactwa łask. 150 ubogich dziewcząt siedzących obok tych, które służyły im za matki, miały żywić się tym samym niebieskim pokarmem. Wszystko to poruszało mnie do głębi duszy: piękna msza o najświętszym Imieniu Jezus, wzruszające słowa introitu nawiązujące do Jezusa tu obecnego, jakby można go było widzieć, rozgrzewały serce. Nie mogłem powstrzymać łez z powodu głębokiego wzruszenia, jakie mnie ogarnęło.
Dziennik, 20.01.1839, w: EO I, t. XX.
Stowarzyszenie 475 kobiet zajmowało się 150 sierotami. W większości była to pomoc finansowa i materialna, ale sierotom z Domu Opatrzności świadczono także wsparcie psychiczne i duchowe. Obecność Jezusa w tym dziele była namacalna i widoczna.
