8 lipca 2021
This is a custom heading element.
BY ODPOWIEDZIEĆ NA TĘ NIEZWYKŁĄ ŁASKAWOŚĆ, NASZYM OBOWIĄZKIEM JEST NIE ZANIEDBYWAĆ NICZEGO W FORMOWANIU ZAKONNIKÓW ZDOLNYCH SŁUŻYĆ KOŚCIOŁOWI I STOWARZYSZENIU
W tym okresie oblaci cieszą się pewnym wzrostem powołań. Ten prezent od Boga, wzywającego nowych członków, powinien zostać przyjęty z największą wdzięcznością. Trzeba było na niego odpowiedzieć, przywiązując największą uwagę do rozwoju młodych ludzi.
Nie ma takich ofiar, których nie będziemy musieli ponieść w nauczaniu i w dobrym kierownictwie licznych członków, których Pan nam dał z hojnością, za którą nie potrafilibyśmy Jemu zbyt dziękować. By odpowiedzieć na tę niezwykłą łaskawość, naszym obowiązkiem jest nie zaniedbywać niczego w formowaniu zakonników zdolnych służyć Kościołowi i Towarzystwu.
Przyjęcie większej ilości członków gwarantowało, że w przyszłości misje będą jeszcze bardziej owocne.
Wolno nam w momentach cierpień przewidywać przyszłość dość bliską, w której będziemy działać z większą swobodą. Jest to motyw dostateczny, by nas zachęcić i skłonić do cierpliwości.
List do Hipolita Courtèsa, 23.08.1842, w: EO I, t. IX, nr 775.
Te słowa Eugeniusza pokazują wdzięczność dla odpowiedzialnych za powołania, formatorów i podkreślają bezgraniczna wdzięczność członków mazenodowskiej rodziny, którzy są wezwani do pozyskiwania przyszłych misjonarzy. W szczególny sposób tych ostatnich ogarniamy gorącą modlitwą.
