16 sierpnia 2021

PRAWDZIWEGO PRZYJACIELA MOŻNA PORÓWNAĆ DO WIERNEGO LUSTRA, KTÓRE POKAZUJE WIERNE ODBICIE

Kontynuując lekturę listu Eugeniusza do ojca Honorata, widzimy jego dobre rady, aby uczyć się z doświadczenia innych:

Nigdy nie skarżcie na siebie. Gdy ojciec musi zrobić jakąś uwagę, niech zrobi to tej osobie bez ogródek i serdecznie… Ojciec wie, że praw­dziwego przyjaciela można porównać do wiernego lustra, które pokazu­je wierne odbicie. Jeśli ukaże jakąś niedoskonałość, choćby to był tylko brak loku we włosach, to się nie pogniewa na lustro, wprost przeciwnie, jest z tego zadowolony, bo dzięki niemu to się zauważa. Alius sic alius vero sic. Ojciec posiada to, czego wielu innych nie ma, a brakuje ojcu tego, co inni posiadają. Niech ojciec będzie zadowolony ze swego przy­działu. Ojciec jest dość dobrze obdarzony. Niech tylko ojciec doceni to, czym dobry Bóg ojca obdarzył, usuwając z siebie wszystko, co pozosta­je z wyglądu nieco szorstkie i co czasami odpycha… Oto kilka wskazówek. Chcę wierzyć, że ojciec z nich skorzysta, bo jest dobry i zna swój obowiązek. Poza tym powiem ojcu, że byłem cał­kowicie zadowolony z listu i uczuć, które ojciec w nim wyraża.  

List do ojca Jeana Baptiste Honorata, 19.01.1843, w: EO I, t. 1, nr 14.