25 sierpnia 2021

JEDNO SERCE I JEDNA DUSZA

Wczytując się we wprowadzenie z dziennika Eugeniusza dotyczące sytuacji w Montrealu, dostrzegamy bardzo ważną lekcję.

Ale list biskupa z Montrealu zawiera zbyt słuszne refleksje, zawiera zbyt trafny osąd, abym się opierał i nie przepisał go w tym miejscu. Po wypowiedzeniu najprzyjemniejszych i najbardziej ojcowskich spraw aż do trzeciej strony, pisze: Teraz księże biskupie powiadomię was o małych biedach, jakie zauważono u tych bożych mężów, gdzież ich nie ma? Skoro Bóg dostrzega je w swoich aniołach. Najpierw nie mieli przyjemności, aby odwiedzać się i wystarczająco długo mieszkać razem, aby zawrzeć tę sympatię i serdeczność, które tworzą Cor unum et anima una całej wspólnoty. Brak tej doskonałej harmonii dostrzegli księża a nawet niektórzy świeccy. Jedni zadrżeli z tego powodu, dla drugich stał się powodem żartów. Na szczęście sprawy pod tym względem wyglądają o wiele lepiej.

Dziennik, 20.03.1843, w: EO I, t. XXI.

Eugeniusz zareagował na tę sytuację:

Najpierw, gdy chodzi o ich drobne nieporozumienia wewnętrzne, myślę, iż położyłem im kres, odwołując o. Baudranda, który jest człowiekiem zarozumiałym, którego umysłowość nie umie dostosować się do okoliczności. Gdyby bardziej brał pod uwagę moje wskazówki, z góry zabezpieczyłby się przed swoją skłonnością do osądzania i oceniania spraw i ludzi tylko według własnych poglądów. Nie ufałby własnej wiedzy i swemu brakowi doświadczenia, a wówczas nie miałby głupiej pretensji do ganienia swojego superiora przed obcymi ludźmi, a tym bardziej nie odważyłby się mówić, że ten superior nie nadaje się na stanowisko, jakie mu wyznaczyłem. To właśnie on okazał się nieodpowiedni na misję, którą go zaszczyciłem. Odwołuję go, będąc przekonany, iż zgoda i serdeczność zapanuje we wspólnocie, gdy go już tam nie będzie, aby ją zakłócać swoimi pretensjami i swoim szemraniem. Proszę wybaczyć mój błąd. Ja nie wychowałem tego oblata, ale myślałem, że lepiej zrozumie obowiązki, jakie mu nakładało jego stanowisko.

List do Ignace’a Bourgeta, biskupa Montrealu, 30.05.1843, w: EO I, t. 1, nr 18.

Eugeniusz ciągle zwracał uwagę, aby być bożym mężem oraz na konieczność wspólnoty skupionej na Chrystusie. To konieczny warunek, aby z sukcesami pełnić misjonarską posługę ewangelizacji. Szacunki pierwszej wspólnoty potwierdziły mądrość Eugeniusza w tej materii: być, aby działać. Ileż razy popełniamy ten błąd, kiedy tworzymy nową wspólnotę do szczególnego zadania, a nie udaje się nam wzrastać w jedności, w owym być, zanim dzięki naszemu działaniu dotrzemy do ludzi