„Misyjne Drogi” o nowych przestrzeniach misyjnych

Jest taka piosenka „Arki Noego”, która w prosty, dziecięcy, ale nie w banalny sposób mówi o tym, że Bóg nie pozostawia człowieka. Jej tytuł to: „Jezus ratownik”. Słowa przypominają, że On jest zawsze gotowy nas wspomóc, czeka z wyciągniętymi ramionami: „Kto Tobie patrzy prosto w oczy, ten się nie boi do wody skoczyć. Nic nam nie zrobi woda głęboka, Jezus Ratownik przecież nas kocha”. Tak, Jezus jest Ratownikiem, także czasów w których żyjemy. Stąd okładka z ikoną niezwykłego artysty – Borysa Fiodorowicza, która przedstawia Jezusa z kołem ratunkowym” – napisał w edytorialu do najnowszego numeru redaktor naczelny, o. Marcin Wrzos OMI. „Ten numer oddajemy w ręce tych, którzy Go głoszą wśród blokowisk – w miastach europejskich, gdzie chrześcijan jest czasem mniej niż 1,5%; którzy Go głoszą młodym, którzy starają się przekazać wiarę dzieciom w zlaicyzowanym środowisku, w kulturze, wśród uchodźców i imigrantów, nowych ruchów społecznych… To też współczesne drogi misyjne” – kontynuował.

Autorzy tekstów na łamach „Misyjnych Dróg” (m.in. abp dr Tadeusz Wojda SAC, Joanna Kaźmierczyk, Stanisław Bresch, Natalia Budzyńska, dr Tomasz Terlikowski, ks. Artur Stopka) opowiadają o nowych przestrzeniach misyjnych XXI wieku. Ekspertami wydania są: prof. Aleksander Bańka, bp dr Jan Piotrowski, ks. dr Mirosław Tykfer oraz dr Aneta Rayzacher-Majewska. W dwumiesięczniku można przeczytać misjologiczne opracowanie nauczania papieża Franciszka na temat misji (dr Ryszard Szmydki OMI), raport o misyjnych biskupach z Polski (dr Justyna Sprutta), a także reportaż z Betlejem (Hubert Piechocki).

W 211. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowy z Ludwikiem Spałkiem OMI ze Szwecji oraz Kasią Szlonzak i Michałem Bukowskim „Paxem” o współczesnych przestrzeniach misyjnych i głoszeniu Jezusa wśród młodych oraz środowisku muzułmańskim. Tym wydaniem redakcja rozpoczyna 40. rok działalności.

W czasopiśmie znalazło się miejsce na dwa fotoreportaże. „Kiedyś miałam kryzys obiadowo-życiowy. Zapukała nieznana mi muzułmanka, by podzielić się świeżym mięsem, które właśnie otrzymała, a które nie było halal (czyli z rytualnego uboju – dla muzułmanów to obowiązkowy certyfikat jakości). „Wiem, że jesteście chrześcijanami, proszę nie zrozumieć mnie źle, ale po co ma się marnować” – ten gest bardzo mnie wzruszył, był dla mnie znakiem bezpośredniej interwencji Ojca” – to fragment zapisków Alicji Skurczyńskiej pt. „Katechezy spaghetti dla dorosłych” z Bordoaux o rodzinie w misji, w dzielnicy gdzie chrześcijan jest około 1%. Natomiast reportaż z Lesbos, z obozu dla uchodźców i migrantów, gdzie pomagają wolontariusze Caritas, napisał Przemysław Bogusz.

W kolejnym wydaniu czasopisma nie brakuje działu „Przyjaciele Misji”, a także informacji dotyczących prowadzonego przez redakcję projektu „Misja Szkoła”. Jak zwykle jest też szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki” – tym razem z opowieściami z wyspy Aruby. Opublikowano także felietony Elżbiety Adamiak i ks. Andrzeja Draguły. Na łamach pisma czytelnicy zachęcani są też do korzystania z internetowego portalu misyjnego www.misyjne.pl.

Nowy numer można nabyć TUTAJ

„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Elżbietę Adamiak, ks. Artura Stopkę oraz ks. Andrzeja Dragułę. Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. „Misyjne Drogi” to czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne jest także w wolnej sprzedaży.