Tutaj Eugeniusz wysłuchał dziewięciu Mszy, czekając na zatwierdzenie Zgromadzenia

Kościół Santa Maria in Campitelli w Rzymie. Dzień przed ogłoszeniem decyzji o zatwierdzeniu oblackich Konstytucji i Reguł św. Eugeniusz modli się właśnie w tej rzymskiej świątyni. Czeka…

Uprzedziłem jego eminencję, że podczas ich kongregacji będę w kośœciele in Campitelli, jeœli będą mnie potrzebować, mógłbym natychmiast się u nich pojawić; ten koœciół jest naprzeciw pałacu kardynała. Wychodząc, poleciłem, aby mnie powiadomiono o zakończeniu kongregacji. Dokładnie o tym zapomniano, do tego stopnia, że swobodnie, bez zakłóceń mogłem wysłuchać dziewięciu mszy jedna po drugiej. A zatem! Cóż powiem? Nigdy lepiej nie czułem się w kośœciele. Wchodząc tam, postanowiłem modlić się całym moim sercem, podczas gdy kardynałowie zajmowali się naszymi sprawami. Czas zdawał mi się bardzo krótki. O pierwszej wyszedłem z koœścioła, ponieważ zrozumiałem, że o mnie zapomniano – pisał w swoim Dzienniku Założyciel.

17 lutego 1826 roku Ojciec Święty Leon XII zatwierdził nową rodzinę zakonną – Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Po co oblaci? Kowboje czy misjonarze?

Z okazji kolejnej rocznicy tego wydarzenia oblaci Niepokalanej z Rzymu wraz ze świeckim związanymi z naszym Zgromadzeniem, celebrowali Eucharystię w tym wyjątkowym dla historii tych wydarzeń miejscu. Mszy świętej w tym roku przewodniczył o. Warren Brown OMI, radny generalny na region Kanada-USA.

(pg/zdj. OMIWorld)