25 lutego 2022

CZY ISTNIEJE JAKO TAKA MAZENODOWSKA DUCHOWOŚĆ?

Na pytanie „czy istnieje jako taka duchowość mazenodowska, odpowiadam TAK! Duch Święty poprzez św. Eugeniusza przekazuje nam charyzmat i daje nam środki, aby tym charyzmatem żyć w każdym dniu naszego życia.

Co sześć lat misjonarze oblaci gromadzą się na Kapitule Generalnej, na której zbierają się ich przedstawiciele z całego świata. Podczas tego długiego spotkania dokonujemy przeglądu wszystkich posług z ostatnich sześciu lat i oceniamy, czy byliśmy wierni charyzmatowi, który otrzymaliśmy od Ducha Świętego i w jak w przyszłości mamy odpowiedzieć na potrzeby najbardziej opuszczonych. To właśnie ta mazenodowska tożsamość powinna być głęboko i w szczególny sposób zakorzeniona na naszych nowicjuszach.

 Co się tyczy nowicjuszy, niezbyt zwraca się uwagę na ich zewnętrze zachowanie i jest się w stanie z honorem uciec z ceremonii. Przyzwyczaili się do tego prostactwa, które tak trudno jest w nich zmienić. Często mogłem tego doświadczyć w prezbiterium katedry, przy ołtarzu i gdzie indziej. Za bardzo są niedbali we wszystkim, co ich dotyczy.

Zauważyłem, że zaniedbano uczenia ich na pamięć naszych Reguł i modlitw właściwych dla Stowarzyszenia.

Zdaje się, że nie zaniedbuje się zdawania sprawozdań z medytacji. Tę kwestię zawsze uważam za zasadniczą, zwłaszcza dla początkujących. Zarzucono również zwyczaj, aby na piśmie sporządzać przegląd tygodnia i kilku innych pożytecznych ćwiczeń, których niegdyś przestrzegano w nowicjacie.

List do ojca Vincensa, w N.-D. de L’Osier, 23.07.1844, w: EO I, t. X, nr 849.

Te rozważania Eugeniusza o naszej znajomości charyzmatu i duchowości odnoszą się nie tylko do oblatów, ale do całej rodziny mazenodowskiej. To właśnie charyzmat i duchowość prowadzą nas wszystkich razem. Czy zdajemy sobie z tego sprawę? Jak ważne jest to w naszym codziennym życiu? Czy to jest światło, które nas prowadzi?