Dawid Grabowski OMI: Woda żywa [blog]

Spacerując po górach i lasach, szczególnie wiosną, lubię wsłuchiwać się w dźwięk natury. Niektóre zjawiska szczególnie przyciągają uwagę, na przykład dźwięk płynącej wody. Im bliżej, tym głośniej ją słychać, a im bardziej widać ten potok, tym więcej intryguje. Szybko płynący strumień ma ogromną siłę, potrafi nawet wygładzać kamienie, które są na jego drodze. Już nie wspomnę o żłobieniu koryta, którym płynie woda. Kiedy trafi do rzeki jej potęga jeszcze wzrasta.

Woda w potoku wygląda z reguły inaczej niż w jeziorach czy rzekach, jest po prostu czystsza. Choć jest w niej mniej ryb sprawia wrażenie świeżej i życiodajnej. Woda ze strumienia orzeźwia, szczególnie, gdy przemyjemy nią twarz podczas wędrówki na szlaku. Śmiało można powiedzieć, że to woda żywa.

W Piśmie Świętym motyw wody występuje często, jest ona obecna także w życiu Kościoła, chociażby podczas udzielania sakramentu chrztu. Jeśli chodzi dokładnie o wodę żywą oznacza Ducha Świętego i samego Chrystusa. Śmiało można ją skojarzyć ze źródłem Bożych łask:

W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: ”Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza”. A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był ”dany”, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony (J 7,37-39).

Słowo „źródło” można odnieść do Bożych darów i wody, tym bardziej wyrażenie „żywa woda”. A więc wody żywej daj nam Panie!

(zdj. J. Radtke OMI, M. Donnerstag OMI, D. Grabowski OMI)

O. Dawid Grabowski OMI – spowiednik i kierownik duchowy kleryków Wyższego Seminarium Duchownego w Obrze.